Nijmegenaren hebben kansen op nacompetitie in eigen hand

NEC heeft gistermiddag een belangrijke stap gezet op weg naar de nacompetitie door in Arnhem Vitesse naar een kansloze nederlaag te spelen.

Voor rust beklommen achtereenvolgens Bert van de Pol, John Vievermans en Danny Hoekman de hekken waarachter zich zo'n 1.000 NEC-supporters verzameld hadden. In de tweede helft scoorde alleen Bert van de Pol nog een keer en bereikte NEC de hoogste overwinning in een uitwedstrijd sinds jaren. Door het verlies van RBC en het gelijke spel van Willem II en Heracles staat NEC nu alleen bovenaan met elf punten. Met nog een uitwedstrijd tegen DS '79 en een laatste thuiswedstrijd tegen Heerenveen heeft de ploeg van Pim van de Meent nu alle kansen in eigen hand.

Met Frans Janssen voor de gepasseerde Henk Grim in de voorhoede en de weer herstelde Anton Janssen op het middenveld leed NEC in de beginfase aan valse schaamte. Veel te angstig werd het sterk gehavende Vitesse (Budding, Doesburg, Gerritsen, Granlund en Leusink waren door blessures en schorsingen niet van de partij) tegemoet getreden, waardoor de 3.000 toeschouwers (waarvan er 1.500 de Waal waren overgestoken) de eerste 25 minuten nauwelijks aan hun trekken kwamen.

Breekpunt
Vitesse kwam er niet aan te pas, maar doelman Tassenaar hoefde slechts in actie te komen bij schoten van John Vievermans, terwijl Bekkers en Pelleboer enige speldenprikken ten beste gaven aan de overkant bij Hanssen. Het breekpunt van de wedstrijd lag echter in de 26e minuut. De lage vrije trap van Anton Janssen werd in eerste instantie door Jan en alleman gemist, waarna Bert van de Pol er in ieder geval in slaagde de bal te raken. Een schotje dus waar Tassenaar normaal gesproken geen problemen mee gehad zou hebben, ware het niet dat Lubse ook nog in het spel betrokken werd, waardoor Tassenaar voor de eerste keer in de wedstrijd verslagen was.

De lucky-goal werkte bevrijdend op de ploeg van Pim van de Meent en direct werd duidelijk dat Vitesse er die middag op Nieuw Monnikenhuize niet meer aan te pas zou komen. NEC stond op scherp, won het meerendeel van de persoonlijke duels en had een paar spelers in de ploeg die goed waren voor een beslissende actie. Door een blessure van Frans Paymans moest Van de Meent Eric van Rossum inzetten, maar die wissel was eerder een verbetering dan een verzwakking. Verdedigend had Van Rossum het niet moeilijk tegen de jonge Bekkers, maar vooral in de opbouw is de verdediger sterker dan Paymans.

Vievermans
NEC kreeg steeds meer greep op de wedstrijd en het wachten was slechts op de doelpunten. De mooiste van de wedstrijd viel in de 33e minuut. Frans Janssen tikte de bal uit een vrije trap naar John Vievermans, die vervolgens zijn sterke optreden van de laatste weken nog eens luister bijzette door met een verschrikkelijke streep Tassenaar in de uiterste hoek te passeren: 0-2. Vitesse was op dat moment al murw gespeeld en ontsnapte vlak voor rust aan een grotere achterstand. Hoekman dolde Leo Jansen op links, maar na zijn strakke voorzet kopte Frans Janssen de bal pardoes tegen Tassenaar.
Op slag van rust viel die derde treffer dan toch. Mommertz onderschepte een van de weinige Vitesse-aanvallen en kon de schreeuwende Hoekman onmogelijk over het hoofd zien. De libero bedacht zich geen moment en slingerde de bal over de middenlijn, waarna Hoekman in z'n eentje de laatste dertig meter mocht overbruggen. Voordat de geschrokken Vitesseverdedigers hem hadden ingehaald lag de bal al achter Tassenaar en hing Hoekman uitgelaten in de hekken bij de Nijmeegse supporters.

Doelsaldo
Vitesse-trainer Westerhof wisselde in de rust Neijenhuis en Pelleboer voor Koenen en Bos, maar het lag in de lijn der verwachtingen dat de Nijmegenaren de gelegenheid zouden grijpen om eens fors aan het doelsaldo te gaan werken. Zover kwam het uiteindelijk niet. Vooral in de beginfase van de tweede helft vertoonde Vitesse nog enige stuiptrekkingen en vreemd genoeg kroop NEC daarbij twee maal door het oog van de naald. Dat was dan vooral te wijten aan het weifelende optreden van doelman Nico Hanssen. Eerst tastte hij mis bij een corner van Koenen waardoor Willemse de kopbal van gelegenheidsspits Bert Hendriks van de lijn moest halen en drie minuten later greep de Limburger weer half in, maar was Aalbers op de lijn ter assistentie aanwezig om de inzet van Van den Akker op te ruimen.

Het waren de twee enige momenten dat NEC daadwerkelijk in de problemen kwam. Vitesse nam risico's, waardoor de Goffertbewoners meer ruimte kregen, maar de mooiste kansen waren vooralsnog niet aan NEC besteed. Willemse schoot in kansrijke positie over en Van de Pol miste een voorzet van Hoekman op een haar na. De laatste zou overigens toch nog zijn tweede treffer scoren. Bos toonde weer eens aan dat hij vooral als verdediger een beperkte voetballer is door de NEC-spits volledig overbodig onderuit te schoffelen, waarna Frans Janssen zich voor de vrije trap achter de bal zette. Strompelend bewoog Van de Pol zich richting strafschopgebied om vervolgens als een pijl uit de boog ter plekke te zijn en koppend Tassenaar voor de vierde keer te passeren.

Helaas was daarna de wedstrijd definitief gespeeld. Grim kwam de geblesseerde Van de Pol vervangen, maar de snit was eruit. NEC kreeg nog wel kansen, maar benutte ze niet terwijl Vitesse totaal niet meer in de wedstrijd voorkwam. Zo sleepte het duel zich naar het einde en kwam de meeste herrie nog van de NEC-supporters die op een uitbundige wijze de 4-0 overwinning naar het laatste fluitsignaal van scheidsrechter Verhoef  begeleidden.

Opstellingen: Vitesse: Tassenaar, Jansen, Lubse, Neijenhuis (Bos), Smand, Van den Akker, Klop, Thijssen, Pelleboer (Koenen), Hendriks, Bekkers.

NEC: Hanssen, Willemse, Mommertz, Visser, Paymans (Van Rossum), Aalbers, Vievermans, Anton Janssen, Frans Janssen, Van de Pol (Grim), Hoekman.