NEC pakt diep in blessuretijd alsnog de winst op Sparta
zat. 30 januari 2010 

NEC is het eerste duel in de belangrijke wedstrijdenreeks in de strijd tegen degradatie begonnen met een grotendeels slaapverwekkende maar oh zo belangrijke 1-0 overwinning. In de eigen Goffert wist de ploeg van Vloet op de valreep het duidelijk voor een gelijkspel afgereisde Sparta de volle drie punten te ontfutselen.

NEC begon met Bram Nuytinck voor het eerst in de basis in plaats van een zieke Heubach. Ook voorin was er een opvallende wissel: Erton Fejzullahu mocht op de bank plaatsnemen ten faveure van Lorenzo Davids, die net als bij enkele wedstrijden onder Been in het vorige seizoen op linksbuiten geposteerd was (had Vloet wellicht toch naar Voetbal International gekeken?). Saidi startte derhalve op rechts.

Beide ploegen begonnen erg afwachtend, met veel balverlies en gerommel op het middenveld, symptomatisch voor de degradatie-angst waarin de beide ploegen verkeren. Ook de arbitrage van Kuipers, die erg makkelijk de fluit ter monde nam, hielp bepaald niet om het tempo in de wedstrijd te krijgen. Pas na ruim twintig minuten viel dan ook eindelijk de eerste serieuze kans van de wedstrijd aan te tekenen, nadat uit twee opeenvolgende corners van Sarpong respectievelijk Sibum en Nuytinck dicht bij de openingstreffer waren. Ook Saidi was kort daarop dichtbij een doelpunt (met het hoofd!?), maar Sparta hield stand.

De wedstrijd werd nu wel wat meer open, met kleine speldenprikken over en weer, al was het voetballend nogal pover. Tot uitgespeelde mogelijkheden leidde het dan ook niet. Het enige vermeldenswaardige verdere wapenfeit van NEC voor de rust was een handige loopactie van Sibum na leep doortikken van Saidi, die hem in staat stelde om met links een dwarrelschot op het Sparta-doel af te vuren. Dit schot werd helaas gekeerd. Met 0-0 eindigde dan ook de uitermate saaie eerste helft, waarin NEC nog de meeste aanspraak had mogen maken op een voorsprong maar waar het publiek bepaald niet verwend was. NEC kon geen vuist maken, en Sparta was duidelijk naar Nijmegen afgereisd met het doel om een schamel puntje op te halen.

Beide ploegen begonnen ongewijzigd aan de tweede helft, die aangevangen werd met een hartstochtelijk door het publiek meegezongen 'Al mot ik krupe'. Sparta vertrok meteen fel uit de startblokken en leek het initiatief te grijpen, maar dit was gelukkig van korte duur. Al snel trok NEC de wedstrijd weer naar zich toe, zonder echter echt gevaarlijk te worden voor het Sparta-doel. Voetballend bleef het van beide zijden eufemistisch gezegd armoedig, beide ploegen grossierden in balverlies. Schokkend genoeg werd dit gaandeweg de tweede helft vorderde alleen maar erger en werd het begrip flipperkastvoetbal van een geheel nieuwe dimensie voorzien.

Pas na ruim 65 minuten wist Saidi eindelijk weer eens vanaf rechts een verraderlijk schot te lossen, dat ternauwernood door Sparta-keeper Seliga gekeerd kon worden. Kort daarop werd Davids eruit gehaald voor Rutger Worm. Worm's eerste wapenfeit vanaf links was een puike voorzet, die helaas net voor iedereen heen zeilde. Bij Sparta werd Dissels ingebracht voor Joshua John. Daarmee waren de hoogtepunten van het eerste half uur van de tweede helft ook wel genoemd, afgezien van de sneeuw die nu gestaag naar beneden kwam dwarrelen.

Wie hoopte op een 'Nijmeegs kwartiertje' werd echter verrast door een zeer gevaarlijke doelpoging van Sparta, die maar met zeer veel moeite gekeerd kon worden door Babos. Voor Vloet was de maat duidelijk vol en hij probeerde met een opmerkelijke wissel de wedstrijd te keren. Vleminckx, die een uitermate zwakke wedstrijd speelde, werd eruit gehaald voor Mitchell Burgzorg. Opnieuw was het echter Sparta dat, na aarzelend keeperswerk van Babos, een grote kans op de voorsprong verspeelde. Aan de andere kant strandde een inzet van Saidi na een goede steekbal van Sarpong in de handen van Seliga. Het spel golfde nu ineens op en neer, met wederom twee grote kansen voor Sparta. In de extra tijd kreeg Burgzorg nog een dot van een kans op de verlossende treffer, maar ook hij faalde in de afronding.

Iedereen had zich op dat moment al bij een gelijkspel neergelegd. Nog een laatste aanval restte, die leek te stranden op de stugge Sparta-verdediging, maar op de een of andere manier kwam de bal voor de voeten van Saidi die, half struikelend en met het nodige geluk, de bal alsnog in de 3e minuut van de extra tijd langs Seliga wist te werken. Het stadion ontplofte en NEC streeft Sparta zowaar op doelsaldo op de ranglijst voorbij. Al was het mogelijk een van de slechtste wedstrijden van NEC ooit, momenteel zijn het de punten die tellen. En vandaag blijven er dus 3 in Nijmegen.