Been heeft al een UEFA Cup thuis staan
don. 18 september 2008 

Vandaag in de Gelderlander.

NEC leeft ontspannen toe naar duel tegen Dinamo Boekarest.

Thuis op de schoor­steenmantel heeft hij al een UEFA Cup staan. Mario Been was in 2002 assistent van Bert van Mar­wijk toen Feyenoord de bokaal ver­overde. „We konden toen allemaal een mini- replica van de cup ko­pen”, vertelt de NEC- trainer. „ Die krengen waren nog duur ook. Maar ik vond het toch wel leuk om zo'n ding te hebben.”

Been is bij NEC met afstand de man met de meeste Europese erva­ring. Voor de meeste spelers is de wedstrijd tegen Dinamo Boekarest zelfs de eerste kennismaking met internationaal clubvoetbal. Been: „Ik meen dat ik zelf dertien Euro­pa Cup-wedstrijden gespeeld heb. De eerste was tegen de Spurs, als ik me niet vergis. Dat was in het seizoen ’ 82/’ 83 toen Cruijff bij ons voetbalde. Ik kwam er na de rust in voor Pierre Vermeulen, wiens vader op de tribune een hartaan­val had gekregen.”

Ook als assistent- coach bij Feye­noord kwam Been regelmatig in aanraking met internationaal voet­bal. „ Maar dit is de eerste keer dat ik eindverantwoordelijk ben. Bij­zonder? Ach, ik ben er best trots op dat we dit hebben bereikt, maar van de andere kant: het is een van de vele wedstrijden die we dit seizoen moeten spelen. Drie dagen later staan we alweer tegenover Heerenveen.”

„Voor de club en de stad Nijme­gen is het wel een speciale gebeur­tenis, dat merk je aan alles. Ieder­een praat erover en er komen veel meer mensen naar de training kij­ken. Gek dat het stadion nog niet uitverkocht is. Zo’n wedstrijd wil je als liefhebber toch niet missen.”

Been en zijn spelers leven opmer­kelijk ontspannen toe naar de wed­strijd van vanavond. „Ik heb twee weken geleden aan de groep ge­vraagd of zij zich in een trainings­kamp wilden voorbereiden. Daar kwam niet zoveel respons op. Daarom heb ik besloten het net zo te doen als voor een normale com­petitiewedstrijd. Dat past het beste bij deze spelersgroep. En boven­dien slaap je toch het lekkerst in je eigen bed. Ik word ’s morgens lie­ver naast mijn vrouw wakker dan naast Ron de Groot.”

Ook in tactisch opzicht blijft Been in de aanloop naar het duel tegen Dinamo op de gebaande paden. „Ik houd van vastigheid, daarom laat ik het elftal en de speelwijze zoveel mogelijk intact. We spelen gewoon met drie spitsen. Ook als de tegenstander anders voetbalt dan wij verwachten. Met ons sys­teem kunnen wij alles tackelen.”

„De verschillen tussen een Europe­se wedstrijd en een competitiewed­strijd zijn niet zo groot. Een ver­schil is wel dat je nu pas na twee wedstrijden de balans op­maakt. Daarom is het geen ramp als je thuis 0­0 speelt. Natuurlijk wordt het tegen Dinamo belang­rijk geen tegendoelpunt te incasseren. Maar ook in de competitie ga je altijd van de nul uit.”

Het laatste Europese avontuur van NEC eindigde vijf jaar geleden in mineur. Niet zozeer doordat de Nijmegenaren in eigen huis onder­uit gingen tegen Wisla Krakow, maar vooral omdat drie spelers (Hersi, Ax en Zonneveld) toen met rood van het veld moesten. Been acht een herhaling uitgesloten. „Daar steek ik mijn hand voor in het vuur. Ik hecht zeer aan speldiscipline en dat weten de spelers. We pakken nagenoeg geen kaarten. Het kan een keer voorkomen dat je een doorgebroken speler moet vastpak­ken. Maar elleboogstoten en derge­lijke gekkigheid, daar ben ik niet van gediend. Wie zich daaraan be­zondigt, krijgt een fikse boete.”