Voor deze uit de oude doos nemen we je mee naar zondag 6 mei 1990,de dag dat ons NEC moest spelen tegen Ajax voor lijfsbehoud in de eredivisie. NEC had de week ervoor verdienstelijk gespeeld tegen aartsrivaal vitesse, maar het bleef 0-0 op Monnikenhuize. Hierdoor stond NEC met nog 1 speelronde te gaan 16e van de 18 ploegen. Haarlem was al gedegradeerd en NEC en Den Bosch moesten uitmaken wie rechtstreeks degradeerde en wie een promotie-degradatiewedstrijd mocht spelen tegen Emmen uit de eerste divisie. NEC had in deze laatste wedstrijd aan 1 punt genoeg om tegen Emmen aan te mogen treden en Ajax had aan 1 punt genoeg om zich kampioen van Nederland te mogen noemen. Tot op deze dag won NEC echter nog nooit van Ajax in 31 eerdere competitie-wedstrijden.

Selectie NEC 1989-1990

Het werd een rare middag in de Goffert, die deze dag veel Ajax supporters herbergde, die natuurlijk graag bij dit mogelijke kampioenschap van hun ploeg aanwezig wilde zijn. In die tijd was het nog niet zo moeilijk kaarten te krijgen voor andere vakken, dus de Amsterdammers zaten door het hele stadion. De Goffert was uitverkocht met 25.000 man (gemiddelde dit seizoen was 6444, per wedstrijd).

Het was 14.30 uur en de gladiatoren betraden het veld, al snel werd duidelijk dat NEC het Ajax niet makkelijk ging maken en zij dapper gingen strijden voor hun laatste kans op lijfsbehoud. Vooral Manuel Sanchez Torres en Carlos van Wanrooy verzorgde veel storend werk en zorgde ervoor dat Ajax nauwelijks gevaarlijk werd voor het doel van Brookhuis.

In de 19e minuut mocht NEC de eerste hoekschop van de wedstrijd nemen. Marco Roelofsen draaide de corner prachtig op het hoofd van de inkomende Mitchell van der Gaag, die doelman Stanley Menzo met een fraaie kopbal in de hoek volledig verraste. NEC leidde met 1-0 en een vreemde gewaarwording was het, dat het redelijk stil was in de Goffert, je hoorde alleen constant het NEC,NEC,NEC gezongen door een kleine groep fans op de east-side.

Doelpunt van NEC in de 19e minuut.

In de 35e minuut echter ging het stadion echter volledig uit zijn dak (ik denk voor de enige keer in de historie voor een tegenstander van NEC). Roy passeerde 3 NEC-ers, Pettersson maakte een overstapje, wat Brookhuis volledig verraste en Wim Jonk knalde de 1-1 in de touwen. Maar al met al waren beide partijen erg tevreden met de 1-1 russtand in Nijmegen.

De 2e helft werd voor beide ploegen een formaliteit, Ajax mocht van NEC de bal rustig 25 minuten rondtikken zonder enige aanvalspoging te wagen. NEC vond het allang best en koesterde het punt, beide ploegen hadden in de rust duidelijk een herenakkoord gesloten. Het gekke was dat NEC bij een overwinning zelfs geen degradatiewedstrijd hoefde te spelen (MVV stond met 5-2 achter bij Groningen) tegen de Nr. 2 van de nacompetitie Emmen. NEC durfde het simpelweg niet aan het Ajax moeilijk te maken, omdat ze dan misschien zelf in de val liepen en een nederlaag zou voor beide ploegen desastreus zijn.

“Het hoogtepunt” in de 2e helft speelde zich dan ook niet af op, maar rond het veld, waar in de 30e minuut enkele Ajax supporters, op onoverdekt rechts, de banken begonnen te slopen en met behulp van wollen dekens, die ze over het prikkeldraad van de hekken, gooide het veld betraden. Deze iets te enthousiaste Amsterdammertjes waren echter iets te vroeg om met hun ploeg het kampioenschap te vieren. Nog 4 minuten stonden er op de klok. Scheidsrechter Houben besloot de wedstrijd te staken tot het inmiddels dik bevolkte Goffertveld, leeg was. In eerste instantie leken de Amsterdammers hier geen gehoor aan te geven. Toen echter Ajax voorzitter van Praag de microfoon pakte en de woorden sprak: “Jullie hebben het dit jaar al 2 keer verziekt, jullie weten toch nog wel van die brief van de UEFA (het stavenincident)” en met wat hardhandig optreden van de ME lukte het toch de Ajax supporters weer achter de hekken te krijgen. Onderweg terug het vak in namen de Ajax supporters nog wel even de grote NEC balkenvlag mee die op de sintelbaan lag en scheurde deze provocerend doormidden. NEC reageerde echter adequaat door om te roepen, dat de supporters van het bestuur een mooie nieuwe vlag kregen, dit tot grote woede van de Ajax supporters en hoongelach van de NEC aanhang vanaf de east-side.

Kaartje NEC-Ajax (1990)

De wedstrijd eindigde alsnog naar 90 minuten gespeelde te hebben in 1-1 dus en Ajax werd kampioen, maar belangrijker nog NEC was bijna veilig. Ze moesten alleen nog over 2 duels afrekenen met eerste divisionist Emmen. (2 juni 1990 in Emmen werd het later 1-2 en thuis op 6 juni bleef het 0-0, waardoor NEC in de eredivisie bleef). De reacties naar afloop spraken boekdelen een opsomming:

Arno Arts: Beaamde in de kleedkamer dat er het laatste half uur sprake van een pact was:
‘Een kwartier naar rust liep ik al met Jan Wouters te praten. Ik zeg:’’het is wel mooi geweest’’. Hij vond dat ook. We hebben afgesproken naar afloop shirts te ruilen en verder heb ik hem niets meer zien doen. Hij kwam in ieder geval de middenlijn niet meer over.

Manuel Sanchez Torres: Was er van overtuigd dat de Ajax spelers meteen naar rust al niet meer wilde voetballen. Van het Schip wilde meteen al niet meer, maar ze moesten van Beenhakker nog even een poging wagen. Tot slot willen we je de humoristische reactie van NEC trainer Leen Looyen niet onthouden: “Ik vond alleen dat het jagen op de bal in de slotfase slecht verzorgd was”.

Opstelling NEC: Brookhuis,Gemert,Lok,Van der Gaag,Paymans,Aalbers,Roelofsen,v.Wanrooy,Sanchez Torres,Grim(58.min Janssen) en Arts.

Opstelling Ajax: Menzo,Blind,Vink,Verkuyl,Winter,Wouters,Jonk,Witschge,v.’t Schip,Pettersson en Roy.
Toeschouwers: 25000 (uitverkocht)

Rondom de wedstrijd waren er de nodige rellen