Welkom op De Trouwe Honden | Inloggen | Registreren | Online | Gebruikers: 0 | Gasten: 17 |
Zo zagen wij het: NEC-Feyenoord
maa. 29 maart 2010 Van de drie resterende thuiswedstrijden, tegenstanders achtereenvolgens Feyenoord, AZ en Ajax, stond gisteren de eerste op het programma. Voor de realist op z’n best de laatste thuiswedstrijd waarin punten te pakken waren, want tegen AZ en – op het moment dat die pot gespeeld wordt wellicht nog altijd – kampioenskandidaat Ajax moet je wel heel goed voor de dag komen, wil een nederlaag voorkomen worden. Feyenoord is met wat mazzel nog wel te pakken, en dat bleek ook. Alleen hadden we dat kleine beetje mazzel niet en bleef de brilstand op de ledwall staan. Ochtendpot Het was zo’n dag dat iedereen wat slaperig op de tribune zit. De combinatie van het aanvangstijdstip van 12.30 uur en het ingaan van de zomertijd zorgde ervoor dat je voor je gevoel ’s ochtends op de tribune zat. Behalve de jongens van Legio dan, want die waren al uren in touw om Ronnie de Groot te eren. De ras-NEC’er is vijftig jaar geworden en zeker met de voorgeschiedenis van eerder dit seizoen is er dan alle reden voor een mooi eerbetoon. Waar hijzelf waarschijnlijk niet eens om zat te springen, maar daar bood Legio dan per spandoek ook zijn excuses voor aan. En om ook die gasten een keer de eer te gunnen die ze zo onderhand echt wel verdienen: Zifo, de tweede tifogroep van onze club, liet een vrij groot doek over de vakken A tot en met Z lopen. Helaas zorgde het allemaal niet echt voor een kolkende Goffert. En dat terwijl het spel van onze mannen daar toch wel enige aanleiding voor gaf. Zeker in relatieve zin, vergeleken met de andere ‘kunststukjes’ die we eerder dit seizoen voorgeschoteld kregen. Aardige pot Naast alle randverschijnselen, het tijdstip, de verjaardag van Bikkeltje en natuurlijk ook de terugkeer van Been in de Goffert, werd er vooral gewoon om de punten gebald. Met name voor onze club staat er in de resterende wedstrijden veel op het spel, want gezien het lastige programma en de wetenschap dat (andere) degradatiekandidaten op het eind van de competitie vaak nog wat punten plegen te pakken, moet er echt nog wel een keer gewonnen worden. En tegen Feyenoord wil dat nog wel eens lukken. Gisteren had het ook zo moeten zijn. De Rotterdammers deden echt helemaal niks, behalve zo nu en dan flink schoppen, en onze jongens wilden wel voetballen. En hoewel het nog niet altijd even geniaal was, was het dus toch bepaald aantrekkelijker dan de afgelopen reeks. Vooral John Goossens is van toegevoegde waarde, maar ook Davids liet zien dat hij een basisplaats waard is. Saidi viel ook op, maar dan twee kanten uit. Op het ene moment bijkans geniaal (de commentator van Studio Sport ligt nog altijd in katzwijm van zijn aanname aan de rechterkant in de eerste helft), maar op andere momenten is de wandelende controverse een lachwekkende karikatuur van zichzelf. Vreemd is dat. Kansen zat Maar al met al kregen we kansen zat. De bal wilde er echter gewoon niet in. De beste kans was misschien nog wel de allerlaatste actie van de wedstrijd. Vleminckx kreeg de bal vlak voor de goal hoog aangespeeld, maar kopte voorlangs. Winst was verdiend geweest, al was Biseswar in zekere zin nog het dichtst bij een goal. NEC liet hem buiten de zestien, links van het midden even zijn gang gaan en dat terwijl je weet dat hij van die plek de bal er net zo makkelijk inpegelt als een gemiddelde speler van een meter of 8. Gelukkig was het doel net laag genoeg en had alleen de lat het zwaar te verduren. Vijf om vijf? Na een goede negentig minuten bleek dus dat er tegen Feyenoord inderdaad wat te halen viel. Hoewel een punt momenteel ook al heel wat is – een reeks van vijf nederlagen op rij werd er mee doorbroken – stuwt het onze club helaas nog niet echt op in de vaart der volkeren. De vraag is even waar het dan wel moet gebeuren. Thuis wordt het, zoals al aangegeven, lastig punten pakken en de komende uitwedstrijd tegen hoogvlieger Heracles is ook bepaald geen zekerheidje. Dan blijven de wedstrijden in Den Haag en Venlo dus over. Realistisch gezien. Of toch te pessimistisch? Ach, wie weet beginnen we volgende week gewoon aan een competitiebepalende reeks van vijf winstpartijen? Het zou niet de eerste zijn dit seizoen! Thomas
|
|