DTH-awards 2009-2010: de uitslagen!
woe. 12 mei 2010 

De stemmen zijn geteld, de belchinezen op het vliegtuig terug naar Azië gezet en de omkoopgelden veilig en ontraceerbaar naar de Zwitserse DTH bankrekening doorgesluisd, oftewel: de uitslagen van de DTH Awards 2009-2010 zijn binnen! Ook dit jaar nam een verrassend groot aantal bezoekers de moeite om een voorkeur uit te spreken in een of meerdere van de 9 door DTH aangedragen Awards, waarvoor onze dank.





De eerste Award waarop gestemd kon worden was 'De Gouden Retriever', de prijs voor de meest supportersvriendelijke speler. De genomineerden voor deze prijs waren Björn Vleminckx, Patrick Pothuizen, en Mitchell Burgzorg. Vorig jaar was Pothuizen nog de overtuigende winnaar in deze categorie, met Sibum als goede tweede. Blijkbaar heeft onze nieuwe aanwinst in de spits echter in rap tempo zieltjes gewonnen, want met ruim de helft van de stemmen is het Vleminckx die deze felbegeerde Award voor de neus van een beteuterde Pothuizen wegkaapte. We kunnen er slechts naar gissen of het zijn vriendelijke omgang met de supporters was of zijn ontblote achterwerk richting de vitesse-aanhang dat de doorslag gaf, maar het zou ons niet verwonderen als volgend seizoen de hele selectie voor de zekerheid maar aan het 'moonen' slaat in het arnepse.

De tweede troffee was die voor 'De Rood Groen Zwarte Hond', de oeuvreprijs voor alle verdiensten voor onze club. Dit jaar kende deze categorie in onze ogen een zeer sterk deelnemersveld met de onlangs helaas overleden Herman van Eldik, de gelukkig nog onder ons vertoevende Ronnie de Groot, en NEC-corifee en onmisbaar onderdeel van het stadionmeubilair Tante Truus. Waar we op de DTH redactie de Award al bijna op voorhand hadden gegrafeerd met Van Eldik's naam, zo zeker waren wij ervan dat dit absolute clubicoon zijn verdiende postume prijs zou krijgen, daar werd een beetje tot onze verrassing Ron de Groot met overmacht door de bezoekers uitgeroepen tot Rood Groen Zwarte Hond. Ongetwijfeld zal de enorme opluchting over zijn voorspoedige herstel een rol gespeeld hebben bij deze keuze. Het is onze enige echte Bikkel in ieder geval gegund, nadat hij vorig jaar nog als tweede eindigde achter Mario Been. En Tante Truus mag dan als derde geëindigd zijn achter deze twee grootheden, met maarliefst 88 voorkeursstemmen is dat toch zeker geen schande!

Award nummer drie was 'De Gouden Kennel' Award voor die persoon of groep die iets goeds gedaan heeft voor alle supporters. Voor het derde jaar op rij was Legio Noviomagum voor deze prijs genomineerd, en ook cateraar Maison van den Boer was opnieuw (zeer marginaal) van de partij. Net als vorig jaar (Café De Derde Kamer) was het echter wederom een nieuwkomer die met de prijs aan de haal ging, en wel het NEC Sneeuwteam! Deze groep supporters onder leiding van Theo van Benthum stelde alles in het werk om hun medesupporters ondanks het barre weer niet in de kou te laten staan en wedstrijd afgelastingen te voorkomen. Bij deze gefeliciteerd aan al deze koene vrijwilligers.

Stemronde nummer vier was voor de 'Uit het hok, maar niet uit het hart' Award. Ondanks de melancholische woorden van oud-spits Gorgi Hristov werd het toch vooral een tweemansgevecht tussen onze meest succesvolle coach ooit, Mario Been, en 'Mister NEC' Peter Wisgerhof. Dat we onze voormalige aanvoerder nog altijd niet vergeten zijn blijkt wel uit het feit dat voor het tweede jaar op rij deze award richting Twente vertrekt. Die zal ongetwijfeld fraai staan naast de kampioensschaal. Aangezien Peter om voor ons onduidelijke redenen liever het kampioenschap in Enschede vierde dan onze prijs kwam ophalen, werd Potje bereid gevonden de prijs namens hem in ontvangst te nemen.

De vijfde prijs was de 'Beste Baasje' bokaal, waarin de meest imponerende medewerker(s) van onze club centraal staan. Twee keer eerder viel deze prijs ten prooi aan Mario Been. Ditmaal kon gekozen worden tussen Wiljan Vloet die ons dit jaar in de Eredivisie wist te houden, Theo van Benthum die al sinds jaar en dag ons stadion aan het draaien houdt, en fysiotherapeuten Han Tijshen en Michel de Gruyter. De uitslag van deze ronde was eigenlijk op voorhand al geen verrassing en, met alle respect voor Wiljan en Theo, het redden van een mensenleven zal natuurlijk altijd de meest fantastische voetbalgerelateerde prestaties overstijgen. Zeker als dat mens ook nog eens onze bloedeigen Bikkel is. De Beste Baasjes van dit seizoen zijn dan ook Han en Michel en de rest van de medische staf. Nogmaals bedankt, jongens!

Een van de sterkste deelnemersvelden was dit jaar wederom te vinden bij onze, erm, aanmoedigingsprijs: 'De Roestige Drol'. Dat op zichzelf zegt eigenlijk al genoeg over dit seizoen. Door de pure overdaad aan personen en groepen die in onze ogen wel wat aanmoediging verdienden waren we zelfs gedwongen om er een aantal onder dezelfde keuze-optie weg te zetten, namelijk alle lastige spelers uit de selectie. En dat waren er nogal wat. Onze site heeft dit seizoen zowat krom gelegen van alle woedende reacties op de zoveelste bizarre uitspatting van deze of gene. Toch bleek dat het volgens jullie nog erger kon. Want wat te denken van die mafkezen uit Beerschot die zichzelf Germinal-supporter durven te noemen? Die gesjeesde leipo's die op een rustige zaterdagmiddag besloten dat kinderen en ouden van dagen die gezellig naar een oefenwedstrijdje komen kijken leuke doelwitten zijn om eens flink op in te meppen. Het strootjes-trekken op de DTH-redactie was al begonnen om te zien wie deze award naar de NEC kleedkamer of zelfs naar België 'mocht' brengen, toen ineens vanuit het niets optie drie zich met stip verzekerde van de overwinning: scheidsrechter Liesveld, de man die de bekerwedstrijd tussen NEC en Ajax aan gort floot. Met overmacht stemden jullie voor deze faalhaas, al moet gezegd dat wij van DTH verwacht hadden dat de beste man met afstand als laatste zou eindigen gezien de concurrentie. Maar goed, de meeste stemmen gelden, en dus gaat 'De Roestige Drol 2009-2010' naar Waverveen.

Het leven van de uitsupporter gaat steeds minder vaak over rozen; dezer dagen is het eerder over de net ingezaaide en van verse koeienmest voorziene rozenperken tijdens een flinke hagelbui. Het wordt dan ook met het jaar moeilijker om kandidaten te vinden voor 'Het Gouden Asiel', de meest supportsvriendelijke uitclub. Zeker ook nu De Graafschap, twee jaar op rij de onbetwiste winnaar van deze award, niet meer op het hoogste niveau vertoefde. Dus ben je met een auto-combi al snel een serieuze kandidaat, zo ondervond ook FC Utrecht. Ook Heerenveen met haar vrij vervoer beleid was een inkoppertje. Het was echter Heracles, dit jaar toch de grote verrassing in de Eredivisie, dat op veruit de meeste sympathie kon rekenen van onze meereizende fans. Met gratis broodjes en koffie bij binnenkomst en stewards die niet al te moeilijk doen over regeltjes is dit eindelijk nog een club op het hoogste niveau die begrijpt wat gastvrijheid en klantvriendelijkheid inhouden. Laten we hopen dat het huidige succes ze niet naar het hoofd stijgt en dat we hen volgend jaar opnieuw kunnen nomineren voor deze award.

Vorig seizoen won Lasse Schöne met overmacht 'De Gouden Puppy' als beste talent onder de 23 jaar. Lasse wordt dit jaar echter 24 en bovendien heeft hij door een zware blessure nauwelijks gespeeld, waardoor de weg open lag voor andere jonge honden om deze prijs in de wacht te slepen. Mitchell Burgzorg struikelde hierbij al in de startblokken met slechts 5,7% van de stemmen. John Goossens trok nog een aardige sprint en wist een kleine 30% van de stemmen te veroveren, maar met grote overmacht was het lokale trots Bram Nuytinck die met ruim 65% van de stemmen de concurrentie ver voor bleef.

Last but not least, de prijs voor de beste speler van het seizoen 2009-2010: 'De Gouden Hond'. Er was de afgelopen dagen wat rumoer over de door DTH gemaakte keuzes voor deze categorie. Zo vroeg men zich af waarom de 'Gillette Man of the Season' Lorenzo Davids er niet bij stond. Simpel: wij zijn Gillette niet en wij vonden de drie uiteindelijk genomineerde spelers gewoon net iets beter dit seizoen. Ramon Zomer scoorde tweemaal tegen de aartsrivaal en alleen daarom al was zijn uitverkiezing onomstoten; Gábor Babos toonde zich een kalme en standvastige aanvoerder en heeft behoudens een helft tegen Ajax geen enkele minuut gemist dit seizoen; en Patrick Pothuizen bewees dat leeftijd niet alles zegt in de topsport en bracht op kritieke momenten rust en redding in een falend kaartenhuis. Lange tijd gingen Pothuizen en Babos nek aan nek, maar toch was het net als vorig seizoen de Hongaarse sluitpost die er met de eer vandoor ging.

Tot slot hebben wij nog een korte reportage over de uitreiking van de Awards, in samenwerking met de mannen van Nijmegen1 die zich overigens dit hele seizoen al een fantastische partner van DTH hebben getoond, waarvoor onze dank!