Motie De Mos
woe. 8 december 2010 

PVV Tweede Kamerlid Richard de Mos is een vermakelijk baasje. De bebrilde Hagenees laat geen gelegenheid voorbij gaan om op cabareteske wijze zijn tegenstanders op de kast te jagen. Iemand pleit voor statiegeld op colaflessen? De Mos roept dat we straks zeker statiegeld op lege tiktakdoosjes krijgen. Een Kamerlid gaat naar de klimaatconferentie in Cancun? De Mos roept dat dat een strandvakantie is. En dat hij zijn schaatsen gaat pakken. Wat nou klimaatverandering?

Een beetje gejokt heeft De Mos ook. Hij had zijn CV wat opgeleukt door te stellen dat hij schoolleider was geweest. Bleek later dat ie alleen het papiertje daarvoor had. “Ik had het kúnnen zijn”, blufte hij, “dus dat is spijkers op laag water zoeken”. Yeah, right. Maar hij had in elk geval zijn handen thuisgehouden.

De Mos is ook voetbalsupporter. Van ADO, om precies te zijn. Dat speelde vast een rol bij het indienen van de dinsdag aangenomen motie om de clubkaart afgeschaft te krijgen. Letterlijk staat er dit in de PVV-motie: de regering wordt verzocht om in overleg te treden met de KNVB en de clubs over de termijn die zij nodig denken te hebben om tot het afschaffen van de clubkaart te komen. Om zo het feest der feesten weer voor iedereen toegankelijk te maken.

De Mos weet als ADO-supporter wel waar hij het over heeft. Die club werkt sinds 2007 nota bene met biometrische pasfoto’s, waardoor digitale gezichtsherkenning mogelijk is. Voetbalsupporters worden wel vaker als juridisch proefkonijn gebruikt (frequent toegepaste telefoontaps, arrestaties in groepsverband, kennisdatabanken voor voetbalvandalisme), maar dit staaltje privacyschending slaat alles. Elke supporter daar gaat elke wedstrijd door een sluis, waar zijn of haar smoeltje wordt vergeleken met de gegevens op de kaart. De Mos wandelt net als elk ander makkelijker het gebouw van de Tweede Kamer binnen, dan het Ooievaarsnest. Kamerpasjes zijn namelijk probleemloos overdraagbaar.

De move van de Mos is echter ook curieus. De PVV is een law-and-orderpartij bij uitstek, die in andere situaties niet terugdeinst te pleiten voor inzet van het leger en het afvuren van knieschoten om gepeupel in de straten tot de orde te roepen. Nogal opvallend dus dat een relatief mild, zij het alom gehaat en ineffectief middel als de clubkaart door hen taboe wordt verklaard. Minister Edith Schippers van sport, aan wie deze motie is gericht, zal zich in alle bochten moeten wringen om er onderuit te komen. Alhoewel: ze kan altijd zeggen dat het clubs vrijstaat hun eigen toelatingsbeleid te voeren.

Heeft De Mos een punt? Uiteraard. Natuurlijk is het ergerlijk dat een normaal mens niet gewoon naar het stadion kan hobbelen om een kaartje te kopen. En elke supporter weet hoe gemakkelijk het is de regels te omzeilen, door oma en moeder de vrouwe ook een kaart te laten bestellen, maar dan van een andere club. De biometrische ellende die ADO Den Haag over haar supporters uitstort is me al helemaal een gruwel. Goede supportersbegeleiding, waarbij de club ook niet schroomt om bekende rotzakjes tijdelijk buiten de deur te houden (al dan niet via een meldingsplicht), is minstens net zo effectief als het gedonder met een clubkaart.

Of de motie ook uitgevoerd wordt? Ik geloof er niks van. De clubs zullen roepen de orde niet te kunnen handhaven zonder kaart en niet te kunnen instaan voor hun publiek bij uitwedstrijden. En daarmee zullen ze lang, heel lang wegkomen, schat ik zo.

Joris