Zo zagen wij het: NEC - Willem II
din. 14 december 2010 

Hoewel door sommigen met een licht onbestemd gevoel tegemoet gezien, bleek de confrontatie met het arme Willem II een fluitje van een cent. Het komt zelden voor dat NEC in de eredivisie zo’n zwakke tegenstander treft. Tuurlijk, het verschil werd pas in de tweede helft gemaakt, maar geen moment had je de indruk dat de vrees van de meer pessimistische NEC’ers – het in het zadel helpen van de club die in de hoek zit waar de klappen vallen – bewaarheid zou worden. Zo voelt het dus om supporter te zijn van een topclub die een dergelijk kat en muisspel in het merendeel van hun thuiswedstrijden mogen aanschouwen.

Na het knappe punt in Amsterdam met als beloning het ontslag van de Ajax trainer begonnen de onzen met zeer veel zelfvertrouwen tegen de laagvlieger. Er werd lustig gecombineerd, al ging dat met zo veel frivoliteit dat ook Willem II er af en toe aardig uit kon komen. De leuke openingsfase werd afgesloten met een knappe kopgoal van onze topscorer. Zijn dertiende alweer, een ongelooflijk aantal voor een NEC spits in deze fase van het seizoen. De Goffert glom dan ook van trots dat de nationale topschutter weer een goaltje uitliep op de concurrenten. En de penningmeester keek nog eens naar de buitenlandse scouts op de eretribune en telde nog een paar ton bij de fikse transfersom in de winterstop waarop zo vurig gehoopt wordt. Het goede gevoel was er en NEC leek er een spectaculaire avond van te gaan maken. Dat viel enorm tegen, want het vervolg van de eerste helft was slaapverwekkend. Het tempo was veel te laag en de precisie ontbrak. Ook vanaf de tribunes kwam er geen enkele beleving, hetgeen de roep om een sfeervak alleen nog maar zal versterken. Al zal ook dat geen oplossing bieden tegen de mensen die al menen te moeten gaan fluiten als NEC het de nummer laatst van de eredivisie toestaat de bal op goal te schieten. Uiteindelijk lieten we ons zelfs zo in slaap sussen, dat Willem II op gelijke hoogte kon komen via een penalty.

Het bakje snert in de rust – de wintertopper voor slechts twee euro – kwam dan ook niks te vroeg. Na rust bleek gelukkig dat de thee onze jongens net zo goed had gesmaakt, want onder aanvoering van die andere transferkandidaat Lasse Schöne schakelde NEC een tandje bij. Het gevolg was dat Willem II volledig overlopen werd en nauwelijks nog van de eigen helft afkwam. Heel erg lang hoefden we dan ook niet te wachten op de hernieuwde voorsprong, waarbij het geen verrassing was dat die tot stand kwam doordat Vleminckx aflegde en Schöne raak schoot. De dwarrelbal leek houdbaar, maar ook de sluitpost van Willem II bleek geen top. Niet veel later besliste Goossens de wedstrijd met een droge knal vanaf de linkerkant, waarbij het gebrek aan kwaliteit van Willem II achterin wederom de doorslag gaf. NEC liet de teugels vervolgens wat vieren, waardoor het leek alsof Willem II aardig mee deed. De beste kansen waren echter nog steeds aan de Goffertribune kant te noteren, al resulteerde dat helaas niet in meer goals, hetgeen vooral de topscorer van Nederland zal spijten.

Al met al geen wedstrijd die we ons al te lang zullen herinneren. Dat zo’n wedstrijd desondanks gewoon drie punten oplevert geeft wel aan dat NEC onder Vloet duidelijk gegroeid is. De winterstop zal dan ook een heel stuk rustiger zijn dan vorig jaar. Tenzij de grotere clubs met de geldbuidel gaan rammelen natuurlijk.

Pol