‘La-la-lala, Totodivisie!’ Het is duidelijk dat de nood aan de man is als supporters dit lied aanheffen tegen hun eigen elftal. Het tekent de woede en frustratie over het resultaat van een onmachtig NEC in het eerste zespunten duel van dit seizoen. ‘De avond eindigde in mineur’ is een understatement van het gevoel waarmee de meeste supporters Woudestein na afloop verlieten. Terwijl het toch zo’n leuke avond had kunnen zijn.

Uitwedstrijden bij Excelsior zijn namelijk leuk. Eigenlijk zijn alle uitwedstrijden in Rotterdam leuk. Als één van de weinige steden (zo niet de enige) in Nederland slaagt de havenstad er namelijk in op een normale manier voetbalwedstrijden te organiseren, en dus ook op een normale manier gasten te ontvangen. In Eindhoven bijvoorbeeld kunnen ze wel een Uefa Cup finale organiseren en duizenden Engelse fans ontvangen op een doordeweekse Champions League avond, maar kunnen ze niet een paar honderd NEC fans van een parkeerplaats voorzien. In Rotterdam gaat dat allemaal wat makkelijker en de stad is daarmee verantwoordelijk voor 60% van onze vrij vervoer wedstrijden (drie van de vijf). Het is niet alleen dat gegeven, maar ook de relaxte manier waarop het wedstrijdbezoek begeleid wordt, dat de uitwedstrijd naar Excelsior leuk maakt. Tel daar bij op dat de busreizen gesponsord werden en een losse kaart + parkeerkaart ook voor 12,50 euro te krijgen waren en het zal niemand verbazen dat het uitvak goed vol zat in Rotterdam. En dat is dit seizoen toch wel eens anders geweest.

Het uitvak was overigens het enige vak dat echt vol zat, want zelfs in het met afstand kleinste stadion van de eredivisie kan het leeg zijn, zo bleek zaterdagavond. Het stadion bestaat overigens uit niet meer dan een paar golfplaten, en wordt middels een stalen trappetje betreden. Nadat we ons eerst langs een aantal NEC stewards hebben geworsteld (nr. één wisselt de ene kaart voor de andere; nr. 2 scant je uitkaart en nr. 3 geeft je een gratis sjaal) worden we op een uiterst effectieve manier gefouilleerd door een Excelsior steward (die later Sparta fan blijkt te zijn). ‘Waar hebben we vandaag het vuurwerk, heren?’ ‘Altijd in de jaszak, meneer.’ ‘Mooi, daar kijk ik nooit.’ Vervolgens regelt de man ook nog even een gratis programmaboekje (‘alleen voor de mensen die er naar vragen’). Tijd om wat te eten natuurlijk. Nou hebben wij uit betrouwbare bron vernomen dat ons wedstrijdverslag van PSV uit de aanleiding was om het broodje frikandel in het assortiment van Mr Dug Out op te nemen. Welnu heren, het broodje kroket op Woudestein was heerlijk! Echt een aanrader!



Als de spelers het veld op komen tifo-t Legio er weer flink op los, waardoor het uitvak even Italiaans aan doet. Een blik rond het stadion brengt ons echter gelijk weer in de kelder van de eredivisie, want ook bij Excelsior nemen de bobo’s pas op het allerlaatste moment plaats op de eretribune, waardoor niet meer dan 1500 mensen de spelers het veld zien betreden. De eerste helft verloopt vervolgens in een slakkegang. Excelsior blijkt een vreselijk slechte ploeg te hebben en komt de middenlijn niet over en NEC mist de kwaliteit en het killersinstinct om een dergelijke tegenstander over de knie te leggen. De enige echt grote kans is voor Snoyl, al is het lastig te zien van de andere kant en zien de meeste supporters pas bij thuiskomst dat die er dus echt in had gemoeten. In de rust blijkt dat van het toch al spaarzame aantal fans op de lange zijde een aanzienlijk deel familie is van de jonge penantie-nemertjes, waarvan een aantal gezien hun leeftijd en killerinstinct moeiteloos in NEC 1 zou kunnen meedraaien.

In de tweede helft wordt er wat meer gevoetbald door de gastheer en aanvankelijk levert dat ook wat meer ruimte voor NEC op. Na een uur spelen wordt Hrepka uit zijn lijden (het spelen van voetbal) verlost door Been die Lens de kans geeft een half uur mee te ballen. Al is dat de laatste tijd gezien het wisselen van wissels door Mario ook niet meer zo zeker. Hoewel Lens (ook) niet echt goed speelt komen er na zijn komst wel kansen en valt bijna de 0-1 uit een fantastische boogbal van Worm. Onmiddellijk hierna deelt Excelsior een flinke waarschuwing uit als Korf een dot van een kans mist (metertje of vijf van de goal, Babos redt). De waarschuwing zet de mannen (of beter: jongens) in blauw er niet toe aan om de tegenstander nu eindelijk eens echt pijn te doen. En misschien kan deze groep dat ook wel helemaal niet. Wat hoewel iedereen echt wel zijn best doet is het duidelijk dat het deze groep ontbreekt aan een echte ‘over mijn lijk mentaliteit’. Zo foetert Davids Worm uit omdat hij te laat mee denkt bij het opjagen van de tegenstander. Diezelfde tegenstander is dan inmiddels al uit het niets op een voorsprong gekomen doordat Babos zich laat verrassen in de korte hoek. NEC probeert het nog wel, met de moed der wanhoop, maar de hoop is miniem op de tribune achter het doel waar de goals moeten vallen. In een poging voor te zetten geeft El Akchaoui de bal een enorme peer de lucht in, waarna Excelsior razend snel countert: 2-0. Een aantal gratis sjaals (‘Wij staan voor NEC’) verdwijnt over het hek, terwijl anderen aan het nadenken zijn of in die tekst ‘NEC’ niet ‘lul’ had moeten zijn vanavond. Ondertussen verdwijnen de spelers onder luid boe-geroep van het veld. Een aantal spelers denkt dat de gegooide sjaals tekens van erkenning zijn, maar worden razendsnel gecorrigeerd door Babos die iedereen naar binnen stuurt in de wetenschap dat er bij het uitvak weinig eer te behalen valt.

Alleen het hulpeloze VVV nog onder ons en Ajax, Groningen en AZ in de komende drie wedstrijden. Ik ga me maar eens een weekje op Oranje richten, denk ik.

Pol