Au, dat kwam aan. Na een heus reeksje van drie ongeslagen wedstrijden, rekende AZ ruw af met de Nijmeegse aanspraak op een plek in het linkerrijtje. Als makke lammeren liet NEC zich naar de Alkmaarse slachtbank leiden. Het was dat Louis van Gaal zijn enkel had gebroken, anders had hij de zijnen vast nog wel opgezweept om de score wat op te voeren, wat vermoedelijk geen enkel punt was geweest. Het bleef bij 4-0.

Je wenst niemand een enkelbreuk toe, maar een beetje gniffelen moest ik wel, toen ik las dat Van Gaal, nota bij bene bij het polsstokhoogspringen verkeerd terecht was gekomen. Op een reunie van zijn gymleraarklasje, ook al zo'n kleurrijk detail. Van Gaal lijkt me nou typisch zo'n trainer die een voetballer die iets soortgelijks zou overkomen zou kwalificeren als 'niet professioneel'. Louis aan de polsstok, neemt een aanloop...zie je het voor je? Maar afijn, we dwalen af…

Mede door de geschifte autocombi-regeling en de krankzinnig hoge toegangspijs van achtentwintigeneenhalve euro, waren niet meer dan ruim honderd NEC-ers naar Alkmaar afgereisd. Daar aangekomen snap je niet waar al dat moeilijke gedoe voor nodig was. Alle dreigementen vooraf over verscherpte controles ten spijt was de ontvangst heel normaal en kon iedereen na de wedstrijd probleemloos wegrijden, gewoon tussen de andere supporters in. Geen centje pijn. Waarom nou dat gedoe?

De recordentreeprijs werd enigszins goedgemaakt door de geweldige faciliteiten in het DSB-stadion. Alhoewel ik zelf grote fan was van de Hout, zag je daar natuurlijk geen reet en was er meen ik niet eens een plee. Zo niet in de nieuwe arena, die ook het uitpubliek werkelijk een schitterend uitzicht geeft op het veld: geen hekken, geen netten en een groot, hoog vak, mooi in de hoek. Mag ook wel voor het geld. Sowieso een mooi stadion hoor, behalve misschien de dubbele reeks skyboxen aan de lange zijde, waar een wel erg patserig commerciële uitstraling vanuit gaat.

De AZ supporters, die het vroeger in de Hout toch best sfeervol wisten te maken bij tijd en wijle, hadden allemaal een stuk karton op hun stoel gevonden, die op te vouwen was tot een soort ratel, volgens de sponsor een 'voetbalklapper'. Een nieuw dieptepunt op weg naar de definitieve infantilisering van het voetbalpubliek lijkt bereikt. Kennelijk denken ze in Alkmaar dat zelfs het geven van applaus moet worden geprogrammeerd. Resultaat was een afgrijselijk ingeblikt klapveegeluid tijdens elk hoogtepunt van de pot. En dat waren er vanuit het Alkmaars perspectief helaas nogal wat.

NEC had helemaal niks in te brengen, al bleven ze ' verzorgd spelen' om dat cliché maar eens te gebruiken en nog iets aardigs te zeggen. Maar de realiteit was dat we compleet overlopen werden door AZ. Nadeel van het mooie uitzicht was dat de fouten van bijvoorbeeld het in de rust vervangen centrale verdedigingsduo Olsson/Wisgerhof pijnlijk zichtbaar werden. Maar we hadden ook niet de minsten tegenover ons. AZ stond voor de wedstrijd slechts een plaats boven ons, maar gezien hun kwaliteiten is dat tamelijk onbegrijpelijk. Al in de 13de minuut werd het lakse meeverdedigen afgestraft door een goal van Cziommer, gevolgd door treffer uit een corner van Jaliens in de 18de minuut. In beide gevallen stonden verdedigers te slapen, respectievelijk aan de grond genageld. NEC probeerde nadien nog wel wat en mocht af en toe op de goal schieten, maar erg overtuigend was het allemaal niet. Lens wilde zich verschrikkelijk graag doen gelden tegenover de club waar hij nog steeds onder contract staat, maar struikelde in zijn ijver regelmatig over zijn eigen benen. Ook de rest van de aanval miste scherpte.

In de 33ste minuut trof Ari doel en viel het doek definitief. Akelig goede voetballer trouwens, die komt er vast wel als ie een beetje geacclimatiseerd is. We gingen er maar eens bij zitten en haalden nog een bakkie leut, want de reclame voor een heel scherp geprijsde AZ-Beertender in het (overigens gratis verstrekte) programmaboekje ten spijt, was er natuurlijk geen druppel gerstenat te krijgen. Het feit dat die koffie voor slechts een luttele euro over de toonbank ging, wordt ongetwijfeld verklaard doordat je er drie bakken voor nodig had om de gortdroge broodjes kaas weg te spoelen. Alkmaar kaasstad? Ik dacht het niet.

Van de tweede helft werden we ook al niet vrolijk. Het enige hoogtepunt was een rush van Janssen, die vrijwel gelijk na het aanvangssignaal de bal panklaar op de Beuk legde, maar die plaatste de bal net voorlangs. Ik had hem al geteld, maar ten onrechte. NEC mocht van AZ proberen het spel te maken en bleef voetballen, dat mag dan in hun voordeel spreken. Ook werd het veld wat beter breed gehouden dan in de eerste helft, toen met name Lens voortdurend naar binnen trok. Maar als AZ dan een keer aanzette, lag de bal gelijk weer in het netje, via De Zeeuw dit maal. Daarna moest Babos nog diverse miraculeuze reddingen verrichten om te voorkomen dat de vernedering nog groter zou worden. Ook wisselspelers Naim Arab en Rutger Worm konden het tij niet keren. Alle amechtige pogingen om de eretreffer te maken gingen verder jammerlijk de mist in. Het eindsignaal van de voortreffelijk fluitende scheidsrechter Van Boekel (maar ja, NEC was zo slap dat ze niet eens een overtreding wilden maken) kwam als een verlossing. Snel naar huis, uithuilen en volgende week kijken of we Heracles wel aankunnen.

Joris