Okay, Peter Wisgerhof heeft natuurlijk wel gelijk met zijn verzuchting dat het waterballet tegen Heerenveen weinig meer met voetbal te maken had. Maar vermakelijk was het wél. Tuurlijk is het balen dat we wéér behoorlijk combineren, eigenlijk beter waren, maar toch nul punten overhouden. Maar ondanks die zure nederlaag, was het een leuke voetbalmiddag. Noem me een onverbeterlijke optimist, maar ik vond het toch een verlies met perspectief.

Pepernoten

NEC verdient bijvoorbeeld best een compliment, dat ze probeerden te voetballen op dit veld. Daar waar wind, regen en plassen menig team hadden geïnspireerd om elke bal blind naar voren te rossen, probeerde NEC gisteren wel degelijk te blijven combineren en speelden ze (voor zover de omstandigheden dat toelieten) verzorgd voetbal. Heel wat geïnspireerder dan de verkopers van De Trouwe Honden voor de wedstrijd, die niet erg gemotiveerd leken hun recente pennenvruchten aan de man te brengen. De pepernoten vonden gretiger aftrek. Trouwe Honden en hondenweer, het gaat kennelijk niet samen.

Je houdt met zo'n veld bij elke bal die teruggespeeld of breed gelegd wordt je hart vast dat ie blijft stilliggen in een plas en dat de tegenstander plots opduikt voor een onderschepping, maar NEC speelde geconcentreerd. Bij Friezen heb je het beeld dat ze hun hand niet omdraaien voor dit soort omstandigheden, maar juist NEC wist beter om te gaan met het watergevecht in een modderbad.

Verdediging op orde

Veel spelers haalden een heel behoorlijk niveau. Kivuvu kon met zijn lange stelten aardig uit de voeten in de modderpoel en liet weer eens zien waarom Been hem vorig jaar een basisplaats gaf. Vadocz was met name in de eerste helft lekker bezig, net als Wisgerhof en Olsson (God verhoede dat die man met de kerst verdwijnt). Al was Muslu vaak wat slordig en moest Babos enkele keren handelend optreden, verdedigend stond het goed en dreigde Heerenveen alleen halverwege de tweede helft het NEC echt moeilijk te gaan maken. Toen werden de Friezen een keer of drie gevaarlijk voor het doel. In die zin klopte de analyse van diverse NEC-ers die achteraf zeiden dat Heerenveen maar twee kansen hadden gehad niet helemaal. Desalniettemin viel het openingsdoelpunt uit de lucht, een lullige goal van Poulsen op slag van rust. Tegen de verhouding in.

Niet gelukkig

Aanvallend wilde het echter niet lukken bij de onzen. Van Beukering was wat afwezig en niet gelukkig in zijn timing. Janssen faalde in de eerste helft opzichtig door een dot van een kans te missen en ook Kivuvu was ongelukkig in de afronding. Beter nieuws was de terugkeer van Holman, die een half uurtje lekker meedraafde, een paar goeie steekballetjes afleverde en nog een kanonskogel op het vijandelijk doel mocht afvuren. Dat smaakt naar méér. Lens zette de stijgende lijn van de afgelopen weken door, al leek hij in de tweede helft enigszins wanhopig te worden van alle ballen die in een plas bleven liggen. In die fase, toen slagregens de Goffert teisterden en de spectaculairste glijpartijen ten beste werden gegeven, had NEC misschien wel wat opportunistischer kunnen gaan spelen. Als het met echt voetbal niet lukt, gooi de bal dan maar hoog voor de pot. Die strategie werd eigenlijk alleen op het allerlaatst gekozen, maar toen was het al te laat.

De piepkleine Burundees Saidi Ntibazonkiza mocht ook nog effe meedoen van Been en bleek in elk geval over een leuke techniek te beschikken. Jammer wel dat hij net na zijn entree voor eigen glorie ging, in plaats van de bal terug te leggen op Van Beukering, die vrij kwam aanstormen. Maar ja, gaat zo'n bal er met een beetje geluk wel in, dan hoor je er niemand over.

Tof publiek

Een laatste lichtpuntje was de houding van het publiek. Dat deed niet aan scorebordjournalistiek en bleef het team bij tijd en wijle aardig steunen, zelfs toen naar het einde toe het geloof in een goed resultaat begon te verdwijnen en de koppies wat gingen hangen. Na afloop kon er zelfs een applaus vanaf, geheel terecht.

NEC zou zichzelf een grote dienst bewijzen door komende week gewoon eens te winnen op het Kasteel, waar in het verleden toch vaker mooie resultaten behaald zijn. Moet lukken met de steun van een grote groep NEC-supporters, die meegaan met de old-school treinreis naar Rotjeknor. Leuk voor de kuddegeest, ouderwets gezellig en: ja, ook voor het milieu!

Joris