Nu de emoties wat gezakt zijn is de tijd daar om een wedstrijdverslag te schrijven. Want wat voelde ik me bestolen gisteren. En nog steeds trouwens. En met mij twaalf duizend anderen. Maar een dag later heeft het positieve gevoel gelukkig al weer de overhand gekregen. Eindelijk weer eens een lekkere wedstrijd, eindelijk weer eens op het scherpst van de snede, eindelijk weer eens een goed resultaat (laten we eerlijk zijn, hier hadden we vooraf voor getekend). Als we elke week op deze manier spelen gaan we er nooit uit, toch? Zoals we gisteren speelden zijn we veel te goed voor degradatie.

NEC trad tegen Twente aan in de eerste wedstrijd na een zeer roerige winterstop. Nu zijn we die na de kerstborrels de laatste jaren wel gewend, maar deze was wel erg roerig. En dan met name op het bestuurlijke vlak en qua emoties en geruchten, want wat betreft het halen van de volgens de technische staf zo broodnodige versterkingen (elke linie!) was de winterstop juist erg rustig. Nadat de gemoederen weer wat bedaard leken en de spelers een laatste trainingskamp ter voorbereiding op de tweede competitiehelft hadden afgewerkt, volgde vlak voor de start nog de ‘affaire Van Beukering’ toen bleek dat de spits niet op gewicht was en en passant nog even mede deelde al die praatsessies ter teambuilding maar onzin te vinden.

De chaos bij de club was voor de HKN reden om op te roepen tot een actie waarbij iedereen de eerste tien minuten in de gracht zou blijven om de onvrede duidelijk te maken om vervolgens de tribune op te gaan om de rest van wedstrijd wel achter het team te gaan staan. Er werd nauwelijks gehoor gegeven aan de oproep, waarschijnlijk omdat de meeste supporters van mening waren dat de spelers juist nu de steun goed konden gebruiken. En wel vanaf het begin. Zo geschiedde dus en in een betrekkelijk positieve sfeer trok NEC voorzichtig ten aanval. Ook Twente tastte wat af, waardoor er in het eerste kwartier niet veel gebeurde totdat na een fout van Braafheid Lens en Janssen samen alleen op Boschker afkonden. Lens gaf de bal breed, al deed ie dat in mijn optiek net iets te snel, waardoor Boschker Janssen meer richting de verre hoek dwong. Hetgeen overigens nog steeds geen enkel excuus is om die hoek op zulke wijze te missen. Een gênant moment, niet in de laatste plaats voor Janssen zelf natuurlijk. Op eredivisie niveau moeten zulke ballen, als ze al niet raak zijn, op zijn minst op doel zijn.

De misser werd direct aan de andere kant afgestraft. Een perfecte voorzet vanaf de Hazenkamp kant werd door N’Kufo simpel met het hoofd binnengeknikt. De psychologische dreun van ‘als jullie niet scoren, doen wij het wel’ werkte heel lang na. NEC hing in de touwen en het wachten was op de genadeklap. In die fase had NEC de steun van het publiek goed kunnen gebruiken, maar hoewel de sfeer gisteren niet slecht was, is de ploeg over het dode punt heen helpen nog duidelijk te veel gevraagd. Met name Tim Janssen moest het ontgelden. Er ontstond nog wel een frommelkans na een vrije trap van El Akchaoui, die door Lens werd naast geschoten, maar verder was het Twente wat de klok sloeg. Babos voorkwam de 0-2 na een schot van Elia. De reddingsboei kwam tien minuten voor rust toen Braafheid nogal wild Lens ondersteboven liep in het strafschopgebied. Penalty. El Akchaoui nam, zoals wel vaker, de verantwoordelijkheid en schoot raak. Dat we de rust uiteindelijk met die gelijke stand haalden was een wonder. De helft van de spelers was nodig om de bal van de lijn te halen nadat Elia een doorgekopte corner binnen leek te tikken en niet veel later stond iedereen te kijken hoe de kopbal van Huysegems op de lat plofte. Geen achterstand bij de rust. Godzijdank.

Het recept voor de thee van gisteren moeten we maar zorgvuldig bewaren, want in de tweede helft was NEC de bovenliggende partij. Hoewel het met spelers van dat kaliber natuurlijk altijd oppassen is, kwam Twente er eigenlijk nauwelijks aan te pas. De kansen waren voor NEC, maar zowel Janssen als Lens mikten net naast. Halverwege de tweede helft gaf Been gehoor aan de oproep van een deel van de Gofferttribune en stuurde die ‘dikke’ er in. Van Beukering had slechts 4 minuten nodig om zijn waarde te bewijzen. Toegegeven, de Twentse dekking ontbrak volledig bij de perfecte vrije trap van Worm, maar hoe vaak eerder, zelfs in deze wedstrijd nog, hebben andere aanvallers niet dergelijke kansen gemist. Deze was nog niet eens echt makkelijk, maar was direct raak. Een echte spitsengoal en daarmee bewees de spits maar weer eens de enige echte afmaker in de selectie te zijn. Als ie het Been nou niet zo moeilijk maakt staat hij natuurlijk altijd in de basis. Van Beukering was verder wel fel, maar vrij onzichtbaar in het vervolg. Op zich niet erg, want een spits staat er om te scoren. Wat wel opviel was dat Janssen en Lens veel meer tot hun recht kwamen nadat Van Beukering er in kwam. Het kan dus wel met deze drie spitsen. Zo zette Janssen met een uitstekende pass Lens alleen voor Boschker, maar de verder goed spelende rechtsbuiten verzuimde de wedstrijd te beslissen.

De wedstrijd kroop naar het eind. Twente begon meer en meer te drukken en wij kwamen er steeds moeilijker uit. We kregen nog wel een vrije trap maar voor de zoveelste keer schoot El Akchaoui een losse flodder af. Misschien wordt het tijd dat iemand hem uitlegt dat die goal bij de Graafschap voor een groot deel op het conto van de keeper kwam en dat we ook eens een andere variant moeten proberen? Hoe dan ook, de overwinning leek in de zak toen Janssen in de slotminuut aan een geslaagde solo begon, die alleen gestopt kon worden door een flinke overtreding in de zestien. Penalty schreeuwden 12000 toeschouwers. Penalty smeekten 11 NEC spelers. Penalty dachten 11 Twente spelers. Penalty zo analyseerden ze op tv. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat iedereen dit ziet, behalve de 4 officials van de KNVB? Haverkort stond er bovenop en keek in die richting, dus hoe kan je het dan niet gezien hebben? Ik geloof niet in complottheorieën, maar heb hier ook geen enkele verklaring voor. Kan het nog steeds niet helemaal geloven. Helaas ontbreekt aan NEC kant dan de professionaliteit om direct weer tot de orde van de dag over te gaan, waardoor Twente alsnog op gelijke hoogte kon komen. Maar goed, die kans hadden ze nooit meer mogen hebben, want zelfs al hadden we de penalty gemist dan was de tijd wel verstreken geweest. Hoe zuur als we deze twee punten op het eind tekort blijken te komen. Maar zoals ik al begon, als NEC speelt zoals gisteren kunnen we op het eind deze twee punten wel missen. Kom op, NEC!

Pol