Zo zagen wij het: NEC - De Graafschap 3-1
zat. 8 maart 2008 

Wie anderhalve maand geleden refereerde aan het linkerrijtje, liep het reële risico gevierendeeld het Goffertstadion uitgedragen te worden. Vlotte combinaties van NEC werden weggehoond, want die leverden geen punten op. We wilden geen technische hoogstandjes zien, maar bloed aan de paal. Maar we zijn om. God weet wat er na de winterstop in onze mannen gevaren is, maar met het huidige moyenne halen we nog de Champions League Play-offs. Nuchter redenerend zat een overwinning er nauwelijks in. Na de onverwachte uitoverwinningen tegen Heerenveen en Feyenoord zou een nederlaag tegen laagvlieger De Graafschap immers meer voor de hand liggen. Maar uitzonderingen zijn er om de regel te bevestigen: zelfs in deze competitie blijkt NEC ook gewoon te kunnen winnen van een directe concurrent.

Het begon leuk. Refererend aan de absurde beslissing van Luinge vorige week op de Vijverberg om wegens het werpen van pleerollen de wedstrijd stil te leggen, werd er bij aanvang vanaf de Gofferttribune een fikse hoeveelheid rollen op het veld gegooid. Een half leger uitzendkrachten moest er aan te pas komen de boel weer op te ruimen. Vermoedelijk konden de (in groten getale meegereisde) Graafschapsupporters er wel om lachen. Daar bleef het qua verbroedering verder wel bij: samen anti-Vitesseliedjes zingen zat er niet in, punten moesten er komen.

En die kwamen er ook. Niet dat NEC zo geniaal was, maar De Graafschap bood geen enkel weerwerk. Als uit de Gelderse confrontatie één ding duidelijk werd, is het wel dat de Superboeren om nacompetitie te ontlopen uit een heel ander vaatje moeten gaan tappen. NEC was technisch tien keer beter, maar troefde De Graafschap ook op inzet en strijd af. Mooi om te zien. Toegegeven: het had ook een beetje anders kunnen lopen want na de onnodige 2-1 had de 2-2 er ook zomaar in kunnen vliegen. Maar we kregen wat we verdienden: de volle mep.

Het duurde lang voordat er überhaupt wat gebeurde in de Goffert. NEC balde traag en de Graafschap deed niks. Sibum kopte een keertje naast, Van Beukering blonk tegen zijn oude werkgever uit in slordigheid en Babos grabbelde de schaarse ballen uit de lucht die de Achterhoekers op zijn doel afvuurden. Wat erg goed deed, was het gepassioneerde en effectieve spel van Davids, die het gelijk van Been aantoonde: zijn gewaagde 3-4-3 opstelling was een slimme zet. Na ongeveer een half uur forceerde NEC een voorsprong. De kwalificatie ‘onnavolgbaar’ is de laatste weken vaak gebruikt voor het spel van Lens, maar een beter woord is er niet voor. Ik heb de man op deze website óók voor rotte vis uitgemaakt, maar erken ruiterlijk dat hij zich herpakt heeft: wát een spits. Alhoewel de (te tolerant fluitende) Vink de voordeelregel had moeten toepassen toen Lens gevloerd werd, roste El Ak de bal snoeihard naast, wat de uitstekend spelende verdediger later in de wedstrijd nog twee keer deed. Lekker om te weten dat een vrije trap ook gevaar kan opleveren. Vlak na de pegel van Youssef ging de bal er wel in: de compleet vrijstaande Holman volleerde de bal netjes in het netje. Gerechtigheid. Tot de rust drukte NEC en beetje, maar niet echt en moest Babos met een katachtige sprong een bal uit de doelmond ranselen. So far, so good. In de rust nóg een hoogtepunt: mijn buurman, Sankt Pauli-NEC-er en vak J bewoner Max pakt een heel mooie vliegvakantie naar het zeventiende Bundesland, Mallorca! Leve Jiba!

Na de rust veranderde er geen spat. NEC was heer en meester op het eigen veld en leek de wedstrijd al na een minuut of wat definitief te beslissen: Vadocz prikte zijn eerste Nijmeegse goal in de touwen. Vervolgens vond NEC het wel best. Los van een vette counterkans van Lens deden de rood-zwart-en-groenen niet zoveel. De Graafschap perste er een soort van offensiefje uit, resulterend in een ongelukkig doelpunt, nog buitenspel ook naar onze waarneming. Van Beukering antwoordde met een harde schop (net over) en de aardig acterende Bobson deed een duit in het zakje met een (net iets te lage lob) zodat de keeper de bal kon pakken. Op het moment dat de wedstrijd definitief leek in te kakken, viel een van de mooiste goals van dit seizoen. Lens kwam in volle vaart op de achterlijn af en gaf en veertig meter lange cross-pass op Holman, die de bal onberispelijk inschoot. Heerlijk. Ook op de tribune kwam nu de stemming er eindelijk goed in. We only sing when we’re winning. Het laatste kwartier was het eenrichtingverkeer naar het doel van de Graafschap. NEC tikte de blauw-witte zebra’s helemaal weg en kreeg diverse kansen, maar verzuimde de score verder uit te bouwen. Maakt allemaal niet meer uit: met zes keer winst uit zeven partijen staan we inmiddels hoger dan titelpretendent AZ. Om af te sluiten met een gouwe ouwe: NEC: Hup-hup-hup!

Joris