Toen ik klein was, ergens in de jaren tachtig, gebruikte men de term patatgeneratie voor de jongeren van toen. De toenmalige ouderen, volgens Wikipedia aangevoerd door Leo Beenhakker die het over Richard Witschge en Bryan Roy had, gebruikten die term voor de jongste generatie. En bedoelden daar weinig goeds mee. De junioren waren lui, wilden niks en hingen de hele dag maar in de snackbar rond. In de jaren negentig was er kennelijk weer een generatie jongeren die nergens heen ging. Omdat patat inmiddels ook door de bejaarden van toen was ontdekt, werd de term ‘Generatie Nix’ gereserveerd voor de kids van toen. Het lijkt een patroon te worden: de oudere generatie irriteert zich aan de jongere en bedenkt een term om aan te geven dat zijzelf het prima doen in het maatschappelijk leven, maar dat de jonge honden er maar een potje van maken.

Nu ben ik nog niet zo lang geleden alweer voor de tweede keer op rij dertig geworden en voel ik me soms oud, en gelukkig meestal ook jong. In elk geval ben ik er met mijn enkele grijze haar, maar altijd jonge geest stellig van overtuigd dat ik precies tussen de oudere en jongere generatie inzit. Zodoende kan ik uit onverdachte hoek constateren dat er weer een generatie te benoemen is. Het vermoeden zal nu rijzen dat ik in deze column een flink tirade zal afsteken over jonge voetballers, die veel te veel verdienen, te beroerd zijn om een keer extra te trainen en verder vooral interesse hebben in de nieuwste Playstation, Wii of andere willekeurige spelcomputer. Dat vermoeden klopt echter niet. Al denk ik inderdaad het mijne van sommige (jonge) voetballers, deze keer ga ik het over de lammetakkerige NEC-supporter hebben.

De generatie waar ik het over heb, kan misschien nog wel het best betiteld worden als de generatie 2.0. Een korte zoektocht op, jawel, het internet leert dat die term inderdaad op die manier wordt gebruikt, maar ik had er tot op heden niet van gehoord. Last hebben we er echter al wel een tijdje van, want eigenlijk moet de conclusie luiden dat de generatie 2.0 de andere generaties die ook hun internetverbinding werkend hebben gekregen al enige tijd simpelweg terroriseert. Ik heb dat gezeur over die frietgeneratie en dergelijke altijd maar onzin gevonden. En vind dat eigenlijk nog steeds. Zo lang je niemand met je lamme levensstijl lastigvalt, zul je mij niet horen klagen. Probleem is echter dat een deel van de generatie 2.0 dat nu juist wel doet!

Tot een jaar geleden verscheen er ongeveer zes keer per jaar een ‘boekje’, fanzine De Trouwe Honden, met daarin allerlei stukjes en rubrieken in ‘onze’ stijl. We hopen dat jullie je daar nog vaag iets van herinneren, al zijn het misschien slechts die irritante verkopers die maar bleven leuren. Een belangrijke reden voor ons besluit daarmee te stoppen, was de zeer beperkte aanwas van vrijwilligers. De werkzaamheden kwamen steeds meer op een paar schouders terecht en ondanks herhaalde oproepen moesten we constateren dat ook op ons gebied het consumentisme de overhand had. Nadien hebben we wel een paar nieuwelingen mogen begroeten, maar ook hun inzet had de papieren uitgave niet kunnen redden.

Natuurlijk vonden we het zonde en namen we het besluit met pijn in ons hart, maar kennelijk is het tegenwoordig niet anders. Op alle gebieden hebben instanties moeite vrijwilligers te vinden en wij delen in de malaise. Eén mogelijke reactie is gelatenheid: je verzetten heeft geen zin en de wereld verandert. Dat was in eerste instantie ook mijn reactie, maar nu, een jaar later kan ik me eigenlijk steeds bozer maken om de nieuwe lichting. Want niet alleen is men kennelijk te beroerd om zo nu en dan eens wat verantwoordelijkheid te dragen en een bijdrage te leveren aan onze club (in brede zin), de overgebleven vrije tijd wordt vervolgens volledig gebruikt om anderen die dat wel doen lastig te vallen met ongelooflijke hoeveelheden onzin. Op fora, maar beter nog: via de reactiemogelijkheid op deze en andere websites. En niet alleen bij ons is er juist een groot tekort aan mensen die hun vrije tijd min of meer nuttig willen besteden. Ook de supportersvereniging kan niet aan bestuursleden komen, bij Legio zijn er volgens mij maar een paar die telkens met de spuitbus in de weer zijn en ook bij HKN, Forza houdt het, als ik me niet vergis, niet echt over.

In plaats van gezamenlijk de schouders ergens onder te zetten, zit een heel leger tegenwoordig anoniem achter een pc om de boel te verzieken. Het is werkelijk niet te geloven welke onzin soms wordt neergekalkt. Het lijkt wel of sommige toetsenborden tegenwoordig zonder punt-, komma- of shift-toets worden geleverd. Een CAPS-LOCK-knop zit er dan kennelijk weer wel op, trouwens. Twee woorden zonder spelfouten achter elkaar is al veel gevraagd, laat staan een hele zin. Ook inhoudelijk is het niveau vaak allerminst hoogstaand. Het ‘Ik zeg wat ik denk’ is tot een kunst verheven met dien verstande dat die gedachten dan kennelijk ook ernstige kronkels vertonen. De bal of de man, die vraag is allang beantwoord: je speelt op de persoon, de ene keer liefst nog ongenuanceerder dan de andere. Schoppen, hakken, zagen, anoniem en zo veranderlijk als de wind. Het ene moment is iemand een held, het andere moment tot de grond afgebrand (vraag het ene Mario Been maar eens)!

Kennelijk zijn er meer dan genoeg gasten die voldoende tijd hebben om achter de pc te zitten. Maar denk maar niet dat ze zich aansluiten bij enige georganiseerde site of groep. Veel te veel plichten, veel te veel verantwoordelijkheid. Uiteraard komen ook wij soms stevig uit de hoek, maar we proberen altijd onze grenzen te bewaken. En belangrijker nog: wij zijn aan te spreken op wat wij schrijven. Per email of persoonlijk krijgen we soms vragen over iets wat we hebben geschreven of gepubliceerd en als we het niet kunnen verdedigen halen we het ook weg. Op die manier loopt het nooit de spuigaten uit.

Met de zogenoemde ‘reaguurders’ is het wél aardig geëscaleerd. Zo erg zelfs dat onze collega’s van ForzaNEC.nl de reactiemogelijkheid definitief hebben uitgezet. Bijna meteen was het effect op onze site te zien: wáár je je onzin spuit, doet er niet toe als je die maar ergens kunt spuien. Het is de vraag hoe lang wij nog zin heb in de dagtaak die moderaten zo onderhand is geworden. Helaas laten de verantwoordelijken bij NEC hun oren nog maar al te vaak hangen naar hetgeen op het web wordt geschreven. Zolang dat over onze onderbouwde en maar al te vaak zeer terechte stukjes gaat, is dat natuurlijk prima en zelfs erg verstandig. Maar Jacco, Jan en tegenwoordig ook Dwight zouden er goed aan doen om het gros van de reacties op onze site en het forum volstrekt te negeren. Wie weet voelt de generatie 2.0 zich dan ooit geroepen in min of meer begrijpelijke volzinnen een fatsoenlijk onderbouwd standpunt te gaan verkondigen. Dáárvoor staan De Trouwe Honden wel altijd open. Zelfs de oude hondelullen onder ons die vroeger graag in een snackbar rondhingen!

Thomas

P.S. De reactiemogelijkheid onder deze column staat aan. Nog wel...