Zondagmiddag, augustus 2009. Als je me een aantal maanden geleden had gezegd dat we ooit nog tegen Roda JC zouden spelen, had ik je uitgelachen. Want was het niet de fusie die het graf voor de club uit Kerkrade (en Sittard) zou graven, dan zou Cambuur dat wel voor ze doen. Het kan raar lopen in de voetballerij. Van diezelfde club verloren wij deze middag.

Hoewel de statistieken natuurlijk bewijzen dat we het nooit gemakkelijk hebben in Kerkrade, kwam deze nederlaag toch als een flinke klap in het gezicht. Na de goede wedstrijden tegen Feyenoord en SC Heerenveen was NEC geen schim van zichzelf in Kerkrade. Jammer, want deze jonge selectie zou het zichzelf een stuk makkelijker maken met wat extra punten in de pocket. Waar het aan lag, is moeilijk te zeggen. Scheidsrechter Braamhaar was in ieder geval niet te beroerd het allemaal nog een stukje erger te maken. Maar ach, met een andere scheidsrechter hadden we ook niet gewonnen.

Hoewel de eerste helft veel vrije trappen op de rand van het zestienmetergebied werden weggeven, konden onze jongens goed met de tegenstander meekomen. De grootste kans was zelfs voor El Kabir, die alleen voor de keeper stond. Maar dat was zeker niet de makkelijkste bal en eindigde voor ons dan ook niet in vreugde. De tweede helft was van onze kant slechter dan de eerste. Het was dan ook wachten op een doelpunt voor de thuisclub. Ramon Zomer leek het wachten beu en leidde met een enorme fout dan ook de openingstreffer van het duel in. Trainer Lodeweges probeerde daarna met ‘Potje in de spits’ nog wel iets te forceren, maar het waren niet meer dan een aantal stuiptrekkingen. Roda JC was vandaag in een onthutsend zwak duel de minst slechte ploeg.

Duidelijk is dat de vreemde capriolen van stiekemerd Saidi de club ook weinig goeds doen. Door een goed gevuld uitvak werd de Burundees dan ook een aantal keren getrakteerd op een ‘Nooit meer Saidi’. Op dezelfde melodie zongen ze in Kerkrade vorig seizoen nog het ‘Nooit FC Limburg’. Dit keer zongen de aanwezige thuissupporters overigens niet bijster veel. De geluidsman besloot daarop net als vorig jaar de liederen door de speakers te knallen. Man, man; wat zet je jezelf toch voor schut. Ze houden er overigens wel van om flink dwars te liggen in Kerkrade. Want waren het niet de jongens van Legio Noviomagum die de gehele rol tape bij binnenkomst af moest rollen, dan zorgden ze wel voor flink wat oponthoud na de wedstrijd en een ingenieus muntensysteem bij de catering. Geen club (buiten Vitesse) maakt het zichzelf zo ongemakkelijk.

Waren er dan ook nog positieve punten deze middag? Jazeker! Onder het genot van een natje en een droogje konden wij namelijk met de autocombi naar Kerkrade afreizen. Dit zorgde dan ook voor een redelijk vol vak. Qua supporters, maar ook zeer zeker qua doeken. Het was gezellig in de snikhete zon. Laten onze jongens ook vooral de positieve punten (voor zover die er waren) aangrijpen om op verder te borduren. Laten we tegen VVV weer samen de schouders zetten onder een positief resultaat want zoals Mario altijd beweerde moet het eens weer allemaal goedkomen.

Oe-a-Gentenaar