Na de nederlaag tegen RKC en alles wat erna gebeurde, waren alle roodzwartgroene ogen gericht op het Rat Verleghstadion in Breda. De nieuwe grote roerganger Vloet mocht tegen NAC proberen een shockeffect teweeg te brengen. Vanuit supportersoogpunt was er nog een reden om benieuwd te zijn naar deze avond: dát het nieuwe uitvak van NAC niet vrolijk zou stemmen was vantevoren duidelijk, maar hoe erg zou het nu werkelijk zijn?

Minachting

Om met het laatste maar meteen te beginnen: we willen onmiddellijk aannemen dat het toen Feyenoord in de vissenkom moest plaatsnemen nóg erger was, maar ook na aanpassingen is het een schande voor het voetbal. Dikke balken ontnemen een groot deel van het zicht op het veld als je onderin staat, sta je hoger dan kijk je tegen het net aan. Enig contact met het veld, en dus support voor de spelers (toch de belangrijkste reden dat je weer in die vervloekte bus gaat zitten), is op voorhand uitgesloten. Misschien nog wel irritanter is het feit dat direct onder het vak gewoon NAC-supporters zitten die zich bij elke goal natuurlijk lekker provocatief omdraaien. Sowieso lieten de stewards in het zwart-geel wel erg veel toe. Daar willen we niet direct moeilijk over doen, maar het is wel wat krom dat je aan de andere kant bij een stap in de verkeerde richting wél meteen iemand in je nek hebt hangen. Toppunt was nog wel dat een van de ratten bijna tegen de plexiglaswand aan een fotootje van supporters in het uitvak kon komen maken. En verder waren de broodjes frikandel en hamburger ook smerig. Een avondje-NAC, kortom, is voor de bezoeker bepaald geen pretje meer.

Aardige pot NEC

Op het veld, voorzover we dat meekregen van bovenin, was het een stuk aardiger. Want zonder nu meteen überoptimistisch uit de hoek te willen komen; het voetbal van onze trots was heel wat beter dan waar we de afgelopen weken (maanden?) gewend aan zijn geraakt. Bij vlagen zette NEC NAC zowaar onder druk, de laatste tijd een ongekend spelbeeld. De 0-1 was echter wel tegen de verhouding in. NAC had een paar goede mogelijkheden gehad toen Vleminckx een afgeketste bal van een afstandje binnenschoot. De eerste goal sinds een maand zorgde voor een voorsprong die helaas niet lang op de borden stond. Wellenberg scoorde een ongelukkige eigen goal na een flinke fout van Saidi. Die daar later nog wel behoorlijk revanche voor zou nemen.

Wandelende (of beter: behoorlijk hard rennende) controverse

In de tweede helft zou de discussie rond de kleine Burundees zich namelijk op zijn scherpst laten zien: al na tien minuten maakte hij een geweldige goal en na de gelijkmaker en ogenschijnlijke nekslag van oud-Arnhemmer Amoah (die vanuit het uitvak voortdurend werd herinnerd aan de op zijn achternaam rijmende categorie van aandoeningen waar zijn lieve moeder aan zou lijden), zorgde de meest besproken NEC'er van dit seizoen voor het verdiende punt. De spelersgroep reageerde enthousiast; van enige rancune jegens Saidi bleek niks. De overtrokken positieve gebaren (Saidi is als je de spelers mag geloven echt the man) konden zelfs als licht provocatief of ongepast worden opgevat. Door een deel van het uitvak tenminste: de rechtlijnigen bleven namelijk standvastig bij hun 'Nooit meer Saidi', de meegaanden kozen voor de ontegenzeggelijke meerwaarde die de man heeft voor onze club. Ik vrees dat de discussie, en onderlinge irritaties, onder de supporters nog wel even zal aanhouden. In dat opzicht is Ntibazonkiza een waardige opvolger van Van Beukering!

Politiek in het uitvak

En zo wordt zo'n uitvak gepolitiseerd. De nieuwste 'stagiaire' van Lonneke, naar later bleek de undercover lijsttrekker van het Nijmeegse CDA, moet zich thuis hebben gevoeld. Al hopen we ook wel dat ze aan haar mede-'normale mensen' duidelijk maakt onder welke erbarmelijke omstandigheden de gemiddelde voetbalsupporter zijn hobby moet uitoefenen. In elk geval werd zij hartstochtelijk toegezongen door de NAC'ers aan de andere kant van het plexiglas en hek. Niet omdat Breda zich ontpopt als een christendemocratisch bolwerk; eerder omdat ze daar vrouwelijk schoon wat onhandig benaderen (CDA? Vrouwelijk? Schoon? Tip: Google!).

Op naar het Noorden

Het was sportief al met al een hoopgevend vervolg van de competitie. We zagen in elk geval meer voetbal dan in alle wedstrijden sinds Heerenveen bij elkaar. Maar om maar eens een cliché te gebruiken dat zeker in november op z'n plaats is: één zwaluw maakt nog geen zomer. Volgende week moeten we zelfs een heel eind richting de Noordpool. In de Euroborg is FC Groningen de tegenstander. Zo kansloos als we twee weken terug leken, zijn we misschien niet; het zou niet de eerste keer zijn dat een roodzwartgroen seizoen 180 graden kantelt. De toekomst zal het leren, het enige wat wij kunnen doen is achter de ploeg gaan staan. Op naar Groningen dus!

Thomas