De elf van Vleminckx
zat. 15 mei 2010 

Het seizoen zit er gelukkig weer op. We hebben een lange adem nodig gehad om ons er doorheen te worstelen. Verwend als we waren na de successen onder Mario Been. Dat NEC dertiende is geworden in de eindstand is misschien een verwijzing naar de ongelukkige manier van spelen. Natuurlijk mogen we niet klagen, want na de uitwedstrijd in Den Haag zijn we één wedstrijd voor het einde met de schrik vrijgekomen. Een knappe prestatie om een Haags kwartiertje om te zetten in een Nijmeegs kwartiertje.

Het ongeluk zit 'm meer in de manier van spelen die we het afgelopen seizoenen hebben moeten aanschouwen. Als passes over 3 meter niet aankomen en spelers zonder bal, in plaats van te bewegen, wortel staan te schieten, is het onmogelijk om de tegenstander te verrassen. Veel lange ballen en weinig kaatsen, het voetbal wordt er niet beter van. Ik ben blij dat ik vanuit mijn luie stoel met een gerust hart naar het geklungel van Sparta kan kijken. Ik was even bang dat wij daar hadden moeten spelen. Schreeuwpiraat De Mos werkt op mijn lachspieren en ik prijs mij gelukkig dat onze club deze martelgang niet hoeft te ondergaan. Je weet namelijk nooit hoe een ploeg zich door die finalewedstrijden van de allesbeslissende, toekomstbepalende play offs slaat. Thuis tegen Sparta maakte NEC ook pas het verschil in de slotseconden met de lucky golden goal van Saïdi.

Michel Burgzorg is voor mij het zuiverste voorbeeld van een speler die door de mand is gevallen. Hij kan het niveau niet aan en probeert met hard werken dat te compenseren. Helaas is de kloof tussen kunnen en eredivisieniveau te groot om met een tomeloze inzet te overbruggen. Blij als ik was met oermens Potje, die tegen Ajax historisch en wat mij betreft gegund zijn 84e gele kaart pakte op een ludieke manier (ik had hem als scheidsrechter waarschijnlijk gewoon rood gegeven), zo jammer is het dat Rens van Eijden het niet redde in het hart van de defensie. Vanaf de tribune kon je zijn onzekerheid bijna ruiken. Hij speelt regelmatig bij Jong Oranje, dus hoop ik dat hij daar gebruik van maakt om bij NEC door te breken.

We moeten ook niet vergeten dat we heel lang zonder Lasse Schöne hebben moeten spelen. De Deen die de lijnen uitzet en spelbepalend is op het middenveld. Radomski, Davids en Goossens, met zijn mooie schoten en zelfs het geweldige door de NOS tot mooiste eredivisiedoelpunt van 2009-2010 gekroonde juweeltje, zijn veel te statisch geweest om andere teams in verlegenheid te brengen. Wat mee gespeeld heeft en mede het onzekere spel veroorzaakte, is de spannende stand op de ranglijst in het slot van de competitie. Dan is het heel moeilijk om met zelfvertrouwen te spelen. Daarom hebben we veel 'billenknijp-momenten' gezien in ons keurkorps. Zelfs de eerste overwinningen na de winterstop brachten qua zelfvertrouwen niet de gewenste doorbraak.

Zo, nu ik in algemene zin mijn zorgen geuit heb, kan ik mij richten op de man waar ik het eigenlijk over wil hebben en waarvan ik, gezien alle verhalen, veel verwacht had: Björn Vleminckx. Deze Stier van Puurs heeft inderdaad iets puurs! Hij heeft mij verrast, teleurgesteld, verbaasd, ontgoocheld, laten huilen en laten juichen! Er is in mijn geschiedenis als NEC-supporter nog niet één speler die zoveel emoties bij mij heeft losgemaakt! Dat hij in Boom geboren is, geloof ik wel. Dat zie je aan zijn 1.85m en 83 kilogram onverzettelijke spierkracht. Ondanks dat gewicht dus geen broodje-hamburger-syndroom zoals Van Beukering!

Björn heeft aangetoond dat je ook té hard kan werken. Dat je té gretig kan zijn. Dat je in al je ijver niet meer toekomt aan slimmigheidjes! Ik had zo gehoopt op een spits die er zo'n vijftien ballen in zou douwen. Die verwachting had ik gekregen, ingegeven door het aantal doelpunten dat hij zijn laatste drie seizoenen bij K.V. Mechelen had gemaakt: respectievelijk 16, 9 ,12. Ondanks dat ik niet meteen de tweede NEC-topscorer van de eredivisie verwachtte (Cas Janssens was de eerste en enige in seizoen 1972-1973 met 18 goals: evenveel als Willy Brokamp, maar Cas had een wedstrijd minder gespeeld dan de MVV-coryfee), viel de stier mij met 8 goals dit seizoen – waaronder een hoog percentage intikkers - tegen. De Belg heeft geen potten kunnen breken. Hij werkte zich zo hard een slag in de rondte dat hij totaal geen overzicht meer had. Meeverdedigen moet Vloet hem voor het komende speeljaar gewoon verbieden. Hij loopt meer in de weg dan dat de verdedigers er een extra hulp aan hebben. Pantelic maakte dat in de laatste thuiswedstrijd tegen Ajax nogmaals pijnlijk duidelijk. Daar komt bij dat een spits niet al zijn kruit moet verschieten op het middenveld of in de achterhoede. Van Beukering was daar veel slimmer in. Vleminckx’s inzet is te bewonderen en ik wil hem nog wel even kussen voor die twee inworpen in het Gelredome waardoor NEC de stand onverwacht nog gelijk kon trekken, maar zijn rendement daalt daardoor als een baksteen. Vooral bij Belgische fluitisten zorgt hij ervoor dat wij zijn landgenoten binnen vijf minuten tegen hebben. Al die armgebaren en uitingen van ongenoegen hebben nog nooit een scheidsrechter echt van mening doen veranderen. Laat maar zitten die energie. Wees slim en richt je op het werk in de aanval.

Het is niet de bedoeling om de zwarte Piet aan Vleminckx te geven, maar eerder wil ik proberen aan te geven dat hij een bruikbare kracht kan worden, mits…. Het is, vooral gezien de huidige financiële situatie, zo'n dramatische situatie als de Stier van Puurs, de duurste aankoop uit de clubgeschiedenis, net zo in het tweedehands spitsencircuit terecht zou komen als de ooit zo met veel tromgeroffel binnengehaalde Andrzej Niedzielan. Als Vleminckx goed begeleid wordt, hoeft hij niet, zoals zijn Poolse voorganger, het lachertje van de eredivisie te worden. Vleminckx heeft in België in een 4-4-2 systeem gespeeld en dan zelfs nog in een soort nummer 10 rol: zwervend om de aanvallers heen. Hij was sterk in het afronden van de afvallende bal. Anderen moeten dus meehelpen bij het creëren van mogelijkheden. Dat is niet zijn sterkste kant. Als hulp in de spitsenhuishouding zie ik veel in Rick ten Voorde. De 2-1 tegen ADO Den Haag onderstreepte dat. Hij heeft het in zich kansen te scheppen en dan moet Björn in de buurt zijn om ze af te ronden of de terugspringende bal tegen de touwen te pegelen.

Voor mij mag NEC gerust in een 4-3-3 systeem blijven spelen, mits er wat gedaan wordt aan de aanvoerlijnen voor spits Vleminckx. Hij heeft de afgelopen 34 wedstrijden ook veel als lonely warrior meegedaan. Vandaar misschien zijn pogingen om overal en nergens ballen op te halen. Om als enige, zonder steun vanuit welke hoek dan ook, de verdediging van de tegenpartij af te jagen. Momenteel schijnt NEC de transfervrije ADO-er Wesley Verhoek op het oog te hebben om als linksbuiten te kunnen spelen. Vloet kent Verhoek van zijn Haagse periode en beseft daarbij gelukkig ook dat Vleminckx zonder goede aanvoer niet kan functioneren. Saïdi op rechts en Verhoek op links. Het zou de middenvelders ook heel wat meer mogelijkheid geven. Ik hoop dan wel dat de buitenspelers weer eens als vanouds geïnstrueerd worden om eerst de achterlijn te halen alvorens voor te zetten. Dan kunnen de terugdraaiende ballen veel makkelijker benut worden door de spits en heeft geen enkele keeper nog een kans om zo'n voorzet te onderscheppen. Helaas lijkt deze filosofie ouderwets te zijn, want ik zie geen Piet Keizer-ballen en Sjaak Swart-ballen meer terug op de velden. Sinds Overmars en Robben is menigeen gek van buitenspelers die voornamelijk naar binnen trekken. Het fenomeen inlopen op terugdraaiende ballen is alleen wonderbaarlijk en glorieus aan het licht gekomen door de manier waarop Bram Nuytinck succesvol boven Ten Rouwelaar uittoornde en zijn eerste NEC-doelpunten maakte tijdens NEC-NAC.

Dus Björn, je hebt nog een contract tot 2013 en we willen je graag zien groeien in plaats van straks vertrekken op kousenvoeten via de achterdeur van het Goffertstadion. Volgens mij heb je een geweldige mentaliteit en kan je goed met de supporters overweg. Waar het nu op aankomt is slimmer worden en het voetballen meer benaderen als een spel stratego: kijken waar jouw specifieke momenten het beste naar voren kunnen komen. Dus speciaal voor jou, omdat ik echt hoop dat je komend seizoen doorbreekt en de topscorerslijst gaat halen, mijn richtlijnen op een rij!:

1-gebruikt jouw energie voor de aanval.
2-communiceer slimmer met de scheidsrechter.
3-stop met die irritante uitingen van ongenoegen.
4-bij corners sta jij gewoon als diepste speler in de middencirkel.
5-stop met meeverdedigen, want daarbij ben je levensgevaarlijk voor de hele defensie.
6-zet je kont eens wat vaker in het duel in en rond de zestien.
7-wees doelgerichter en egoïstischer bij acties in het strafschopgebied.
8-blijf de ingooien als wapen gebruiken op gepaste momenten.
9-pak geen onnodige gele kaarten.
10-blijf er op aandringen dat je goede vleugelspelers nodig hebt die bereid zijn om vanaf de achterlijn voorzetten te geven.
11-ga meer kaatsen en daarna de diepte zoek om het patroon van zinloze lange ballen te doorbreken.


Maarten