| Welkom op De Trouwe Honden | Inloggen | Registreren | Online | Gebruikers: 0 | Gasten: 17 |
|
Maikel Renfurm denkt nog niet aan Oranje
din. 22 oktober 2002 Naam: Maikel Renfurm Geboren: 8 juli 1976 te paramaribo Woonplaats: Den Haag Opleiding: MAVO en 7 certificaten Detailhandelschool Hobby: Met de kleine spelen en computerspelletjes Vorige clubs: Sparta (89 wedstrijden - 13 doelpunten) "Ik ben op mijn twaalfde ontdekt ij het schopolvoetbal. We speelden de finale in Zeist en daar waren natuurlijk allerlei scouts aanwezig. Ik kon naar elke club in de regio, ik speelde zelf toen nog bij Dynamo'67 in Den Haag. Op advies van mijn schoolmeester heb ik toen voor Sparta gekozen. Ik ben een echte spartaan geworden toen. Ik heb daar mijn hele jeugd gespeeld, al kon ik op mijn zestiende ook wel naar andere clubs. Ik heb in die tijd voor alle vertegenwoordigende elftallen gespeeld. Ook nu ik bij NEC speel is de band nog steeds goed. Als ik een keer een wedstrijdje wil gaan kijken leggen ze zo kaartjes voor me klaar. Sparta en NEC zijn trouwens goed vergelijkbare clubs, vooral qua sfeer en band met de supporters. Sommigen zagen NEC als een stap terug, maar als ik de twee elftallen vergelijk, is NEC toch een stuk verder. Toen mijn ontwikkeling bij Sparta een beetje dreigde te stagneren, was NEC er snel bij om met mij te praten. Ze hadden plannen om hogerop te gaan spelen in de competitie, wilden het stadion verbouwen en hadden een nieuwe voorzitter. Madat ik met NEC had gepraat kreeg ik nog wel aanbiedingen om naar andere clubs te gaan, maar het verhaal van NEC was gewoon goed, ook omdat de trainer nogal gecharmeerd van mij was. Verder kende ik al een paar jongens, Marcel Koning en Marciano Schultz. Ik wilde het gevopel van vroeger weer terugkrijgen en ik moet zeggen: NEC maakt het tot nu toe waar. De trainer geeft me veel vertrouwen en laat me mijn acties maken. Bij Sparta moest ik na een aantal mislukte acties vaak simpel spelen, maar bij NEC mag ik ze blijven maken.Dan kom je ook veel beter in je spel en ga je er vaker langs. Het klikt ook erg goed met De Gier. Hij wil de ballen graag in de voet en is erg balvast. Mijn passeerbeweging is eigenlijk heel eenvoudig. Ik houde bal kort bij me en wacht tot de verdediger stapt. Stapt hij met rechts, dan ga ik er buitenom en stapt hij met links dan ga ik binnendoor.Dat kan, omdat ik volledig tweebenig ben. Als hij niet stapt en alleen maar blijft meelopen, dan kom je bij de achterlijn en dan moet ik wel een beweging maken. Meestal ga ik dan binnendoor. Tackles zie ik over het algemeen goed aankomen en ben erg goed geworden in het ontwijken van daarvan. Zo voorkom je veel blessures. Bij Sparta noemden ze mij op een gegeven moment "De amokachi van het Kasteel". Maar dat vond ik maar niks Ik ben gewoon Maikel Renfurm en niet iemand anders. Ik ben een speler die altijd vooruit wil voetballen. Daarom snap ik het niet zo, zoals vandaag ook Twente deed, dat coaches graag willen dat je een voorsprong gaat verdedigen. Kijk, in de 89e minuut leg ik ook wel eens een balletje terug, maar met zn allen in het strafschopgebied te gaan staan en dan de ballen blind naar voren knallen heeft ook niet zoveel zin, die ballen komen dan gelijk terug, zoals tegen NAC. Er is eigenlijk geen bijzondere reden waarom ik met nummer 2 speel. Het wordt me wel heel veel gevraagd, ja. Ik had geen bijzondere voorkeur en dit nummer was nog over. Sommige mensen voelen zich lekkerder als ze met een bepaald nummer spelen, maar dat is bij mij niet zo. Al zal een rechtsback raar opkijken als hij gepasseerd wordt door iemand die ook nummer 2 draagt. Het hoogtepunt in mijn carriere tot nu toe is de bekerfinale met Sparta. Maar ook het doelpunt in de competitie tegen Feyenoord. Ik kwam er een kwartier voor tijd in en schoot bij mijn eerste balcontact de bal uit een onmogelijke hoek in de goal. Een dieptepunt heb ik nog niet gehad, al zal er heus wel eens een keer een gaan komen. Hoe ik de toekomst zie? Als we met NEC bij het aanbreken van de winterstop nog steeds in de top 7 staan, moeten we voor Europees voetbal gaan. Misschien moet je dan wat versterking halen, maar je moet zo'n kans aangrijpen. Dan moeten alle posities eigenlijk dubbel bezet zijn, dat is nu niet zo. Ik wil met NEC graag Europees voetbal spelen, dat neem je dan toch maar als bagage mee, want hogerop wil uiteindelijk iedereen. Ik zie NEC overigens niet als springplank, er moet wel van een echte sportieve verbetering sprake zijn. Omdat NEC nu zelf in de subtop zit, zou ik eigenlijk alleen maar naar een echte top 3 club willen. Ik zou best nog wel eens in Spanje of Engeland willen spelen. Maar ik heb geen zin om daar ergens tegen degradatie te gaan voetballen. In mijn Sparta tijd kon ik bijvoorbeeld naar southampton, maar dat heb ik maar niet gedaan. Laat ik mezelf eers maar eens waar maken bij NEC. Ik heb hier voor 2 jaar getekent en heb maar 10 of 11 wedstrijden gespeeld. Februari 2000 kijken we wel verder. Aan oranje denk ik dus nog niet. Ik heb bijvoorbeeld wel in jong oranje gespeeld, maar ik heb nog geen internationale ervaring. Natuurlijk is er een probleem op rechts en ik begrijp de keus voor Talan wel, maar de selectie van Martijn Reuser zint me niet zo. Maar als we met NEC europees zouden gaan spelen zou het misschien wel mogelijk zijn. Dan heb je toch wat meer meegemaakt. Michel Gunsing en Joost Kuppeveld.
Op dit bericht kun je geen reactie plaatsen.
|
  
|
