Vroeger reisde je als NEC-supporter met ijdele hoop naar Amsterdam, om daarna weer met de staart tussen de benen een een ongenadig pak slaag terug naar Nijmegen af te druipen. De week daarna werd je dan weer keihard afgezeken door die irritante Ajax collega, kennis of dat familielid die zich als teletekst supporter een echte Ajaxcied voelde.

Bekend, ja he!? Dan hebben wij goed nieuws, dit is voltooid verleden tijd! Sinds deze eeuw is er bijna geen reden meer om met knikkende knieën naar Amsterdam af te reizen. En NEC bevestigde dit gisteravond maar weer eens, door weer een puntje uit Amsterdam mee te nemen: 0-0. En eigenlijk had NEC gisteravond geschiedenis moeten schrijven in de Arena, net als in '94 in de Meer (wie kent de krantenkoppen niet meer? “NEC schrijft geschiedenis in de meer”), door Ajax met 1-2 uit de halve bekerfinale te knikkeren. Binnen een kwartier lag de bal namelijk al op de stip, aanvoerder Peter the Terminator werd onderuit getrokken door Heitinga, maar Rutger Worm faalde vanaf elf meter. NEC ging echter door en speelde waarschijnlijk één van de beste wedstrijden ooit op Amsterdams grondgebied. Natuurlijk had dit ook met de falende Amsterdammers te maken, maar met een beetje afmaker in de voorhoede had geen Ajaxcied mogen klagen als NEC in de rust al met 0-2 of 0-3 had voorgestaan.

Tijdens de rust had Stekelenburg geblesseerd de strijd verlaten en werd hij vervangen door één van de grootste NEC helden van de laatste decennia: Dennis "Geweldenaar" Gentenaar. Jammer genoeg haalde NEC in de 2e helft niet meer het niveau van de 1e helft, maar wel bleven we fier overeind tegen het als los zand aan elkaar hangend Ajax. Pas in het laatste kwartier verhoogde Ajax de druk op het doel van Babos, maar op een afgekeurde goal na werd het nauwelijks gevaarlijk. Overigens ook door een fantastische verdediging, die eindelijk weer eens stond als een huis met de sterke Davids en Vadocz daarvoor. In de slotfase hielden we toch nog even ons hart vast, toen Suarez wel heel gewillig in het strafschopgebied naar de grond ging, maar de sterk fluitende (mag ook wel eens gezegd worden, toch!?) Van Hulten zag ook dit goed in en gaf geen strafschop. Overigens had hij Suarez wel een gele kaart mogen geven, was het niet voor de schwalbe dan wel voor de aanstellerij van de Uruguayaan. Toen even later Van Hulten affloot waren de meeste Ajaxcieden (de helft was überhaupt niet op komen dagen gisteravond) al lang en breed naar huis.

Uiteindelijk deden wij het licht dus uit in de Arena, rond 23:15 uur wel te verstaan. Het uitvak bleef namelijk dicht, heel lang dicht. Pas na 1,5 uur wachten mochten we het vak eindelijk verlaten en toen moesten we nog eens een half uur in de bus wachten, met resultaat dat we pas om 0:30 uur in Nijmegen aan kwamen. Schandalig natuurlijk dat een club als Ajax nog geen 60 NEC supporters weg kan krijgen, als er op het voorplein wat rellen uitbreken. Dus wat ons betreft ook: “Jaakke rot op!”. Maar goed, het bescheiden feestje was er niet minder om. En die collega/kennis of dat familielid (als ze inmiddels nog niet zijn overgestapt naar een andere club) krijgt het zwaar te verduren deze week!