Zo zagen wij het: NEC - Ajax: 2-4
zon. 18 januari 2009 

Jammerlijk. Zo mogen we deze nederlaag wel omschrijven. Akkoord: Ajax speelt effectief of zo je wil professioneel, maar een punt had er toch wel ingezeten tegen de titelpretendent. Na de lousy 0-0 tegen ADO en de vervelende nederlaag tegen het Alkmaarder grootkapitaal toch weer een tegenvaller, dus.

Verbeeld ik het mezelf nou, of waren de zeshonderd Ajaxieden echt op hun stoeltje gaan zitten bij aanvang van de wedstrijd? Hoe dan ook: hun aanwezigheid  kwam sowieso nogal lamzakkerig over. Zulks geheel in tegenstelling tot ons Gofferbewoners die A) weer hele mooie spandoeken presenteren, bijvoorbeeld ter meerdere eer en glorie van onze gewezen held Wisgerhof, B) NEC vocaal steunde in goede en mindere tijden en C) de tent tot op de laatste stoel bezet hielden. So far, so good.

Los van het resultaat: het was een geweldige wedstrijd. NEC vocht, speelde af en toe lekker en af en toe niet, kwam tot twee keer toe terug, maar faalde in het zicht van de finish. Been roemde achteraf met recht de veerkracht van de onzen en precies dat maakt dat wedstrijden de laatste tijd langer boeiend dan voorheen. Zowel bij de 1-0 als bij de 2-1 dacht je geen moment dat de pot gespeeld was. Gaandeweg ontvouwde zich een wedstrijd waarin een hoop gebeurde. In willekeurige volgorde: een snoeiharde goal van El-Ak, listig aangegeven door Bouaouzan, een keur aan jankerige buitelpartijen van lichtgeraakte Ajaxieden en een enkele niet nader benoemde Mediterrane NEC-er, vette reddingen van de alerte Babos, een bijna-goal van Pothuizen (gevalletje ‘van de lijn gehaald’), ballen op de paal, rode kaart, drie doelpunten in een kwartier na de rust…

Maar een kater hou je er wel aan over. Ajax straalt wel weer klasse uit, maar zonder dat ze zo dominant spelen als een decennium gelden.  Bovendien ontbreken de sterren van weleer en wordt werkelijk élk publiek in den vreemde binnen tien minuten niet goed van hun gebuitel, gejank en gezeur. Alhoewel NEC zich door de bank genomen zelden van de wijs laat brengen door dit soort geëmmer, viel het me op dat onze spelers in het laatst kwartier, na de onfortuinlijke 3-2, teveel bezig waren met gedoe op het veld en te weinig met het uitspelen van de man-meer situatie. Wel mooi: onze kersverse aanvoeder El-Ak die met hele grote stappen verongelijkt op scheidsrechter Blom komt aanlopen, om een blessurebehandeling van de (overigens hard geraakte) Stekelenburg te bekritiseren. Dat oogt overtuigend!

Wat deed de winterstop voor onze mannen? Schöne heeft er wel bij gevaren, die oogt frisser dan in november en december. Ook Babos en El Ak vielen  me in positieve zin op. Alhoewel hij ogenschijnlijk wat minder gevogelte had verorberd dan vorig jaar, was De Beuk er nog niet helemaal bij, net als Bouaouzan. En wat moeten we nu weer afleiden uit het feit dat Collins J. niet mocht invallen?

Anyway, de bal rolt weer en ook een NEC zonder Wisgerhof blijkt een elftal. Alhoewel de verdediging bij tijd en wijle wat gammel oogde. Toch gaf het gebodene mij genoeg aanleiding tot het nodige vertrouwen in de drie spannende potjes die we voor de boeg hebben: Sparta voor de beker, Fietstas in de Glasbak en Feyenoord bij de Bloedkuul. Ook 2009 kan een NEC-jaar worden.

Joris